Προσωπική μαρτυρία

Η ιστορία είναι αληθινή, χρονικά τοποθετείται από το 1985 μέχρι το 1989, τα πρόσωπα υπαρκτά, σκόπιμα χρησιμοποιώ άλλα ονόματα γιατί δεν θέλω να κρίνω τούς ανθρώπους αυτούς, αλλά τις πράξεις τους, μήπως και κάποιοι έχουν αλλάξει... Κάποιοι από αυτούς βρίσκονται ακόμη σε πλάνη, μάλιστα πατάνε με το ένα πόδι στο TKD και με το άλλο στην ορθοδοξία, όπως λέει το τραγούδι «πότε Ιησούς και πότε Ιούδας».


Πρόσωπα της Ιστορίας

Ο γράφων την ιστορία. Ήμουν άθεος μαρξιστής. Στο στρατό δεν έκανα τον σταυρό μου. Μετά τον Στρατό στην διάρκεια των σπουδών μου στο Αμερικανικό κολέγιο ασχολήθηκα με το TKD, έκανα σχολή στο κολέγιο, Για ένα διάστημα διάβασα βιβλία για το Ζεν (έκδοση του βουδισμού στην Ιαπωνία), τον Ταοϊσμό, τις πολεμικές τέχνες, την τηλεπάθεια. Έκανα πειράματα τηλεπάθειας (έτσι νόμιζα τότε), είχα δηλαδή πέσει στην πλάνη ότι ο άνθρωπος είναι θεός και έχει πνευματικές δυνάμεις. Εύκολα ένας άθεος γίνεται γιόγκι γιατί ουσιαστικά θεοποιεί τον εαυτό του... Μου είχε κάνει εντύπωση ότι καταλάβαινα (σαν κάποιος να μου το ψιθύριζε), αν κάποιος συνασκούμενος είχε ασχοληθεί πιο παλιά με άλλη πολεμική τέχνη ή με βάρη.

Ο Λάκης είναι οδηγός σε κάποιο δήμο των βορείων προαστίων. Με είχε πάει στην σχολή, είχε πάρει μέρος στην υποβολή που είχε γίνει, το παραδέχτηκε και μου ανέφερε και κάποιους άλλους που είχαν πάρει μέρος.

Η Ελένη είναι η αδελφή του δασκάλου Άκη, η κοπέλα για χάρη της οποίας έγινε η υποβολή. Είχε μαύρη ζώνη κ' έκανα μαζί της πειράματα τηλεπάθειας. Μου άρεσε αλλά κάτι με σταμάταγε σ' αυτή την γυναίκα. Νόμιζε έντονα ότι είναι χριστιανή παρόλο τις φόρμες που ήξερε και τον διαλογισμό που έκανε μέσω της άσκησης, και παρόλο την υποβολή στην οποία είχε πάρει μέρος.

Ο Άκης, δάσκαλος της πολεμικής τέχνης, είχε μαύρη ζώνη ‘τρία νταν'. Είχε Έλληνα δάσκαλο και ήταν μπερδεμένος. Έλεγε πολλά πράγματα αντιφατικά, μίλαγε δηλαδή για το σχέδιο του Θεού ή ‘σκέψου την Ελένη, είναι από τον Θεό και άλλη φορά μου είχε πει ότι χρειάζομαι δάσκαλο (πνευματικό οδηγό ή γιόγκι) ή ότι το Tae Kwon Do είναι το ίδιο με την γιόγκα (γιατί περιέχει ασκήσεις αναπνοής αλλά και διαλογισμό εν κινήσει). Έκανε τον σταυρό του από την μια και από την άλλη είχε δεσμό με μια κοπέλα που ήταν και μέντιουμ. Έδειχνε να πιστεύει μέσα του ότι ο Θεός είναι ένα βουνό και η κάθε πίστη είναι ένα μονοπάτι που οδηγεί σε αυτόν. Πρέπει να καταλάβαινε την σκέψη μου, έτσι νόμιζα τότε, γιατί κάποιες φορές γινόταν ό,τι σκεφτόμουν, και ο ίδιος έλεγε ότι το Tae Kwon Do είναι ανίκητο και δίνει πολλά. Διάβαζε βιβλία περί Θεοσοφίας, και τηλεπάθειας και πρέπει να είχε κάνει πειράματα σχετικά. Είχε πάρει μέρος στην υποβολή και ίσως γι' αυτόν να ήταν ένα πείραμα τηλεπάθειας. Είχε πεισθεί ότι μέσα του βρίσκεται ή αλήθεια, ο Θεός (θέση του μονισμού ότι δηλαδή όλοι είμαστε κομμάτι Του Θεού, όχι δημιουργήματα Του με χωριστή προσωπικότητα, και στόχος μας είναι να ενωθούμε με Αυτόν χάνοντας όμως την προσωπικότητα μας). Μία άλλη φορά έλεγε πως κανείς πρέπει να κάνει θυσίες για το TKD, αν το αγαπά, όπως για παράδειγμα να σταματήσει τις σπουδές του και να αφιερωθεί σ' αυτό... Μάλιστα κάποτε μου είχε πει ότι δέχεται και οικονομικές εισφορές...

Ο Μάκης, δάσκαλος, πήρε μέρος στην υποβολή. Ο δαίμονας χρησιμοποίησε την φωνή του, και αναγνώρισα την φωνή αυτή αργότερα σε μια επίδειξη.

Ο Ρόμπερτ Νατζαμύ, γιόγκι, έχει δημιουργήσει το κέντρο Αρμονική Ζωή στο Χαλάνδρι.


Όνειρα Οράματα στην παράδοση της εκκλησίας

Στην παράδοση της εκκλησίας αναφέρεται ότι δεν πρέπει να δίνουμε σημασία σε όνειρα ή οράματα γιατί μπορεί να είναι παγίδες από τον διάβολο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό της αγίας Πελαγίας στην Τήνο όπου ή αγία δεν έκανε υπακοή στην Παναγία που της έλεγε να βρει την εικόνα της και στο τέλος η Παναγία μας την μάλωσε.

Κάποτε ένας ταξιτζής κοιμήθηκε ενώ οδηγούσε. Τότε στο ύπνο του είδε την Παναγία μας να του λέει ‘σταμάτα'. Ξύπνησε, σταμάτησε το ταξί πάνω από ένα γκρεμό.

Έτσι και εγώ βάδιζα για τον γκρεμό και ο Κύριος με ειδοποίησε με θαύμα, και μεταστράφηκα και τώρα προσπαθώ να ακολουθήσω τους αγίους μας.


Ύπνωση /Υποβολή/ Αρπαγή

Θα ήθελα να αναφέρω μερικές μεταφυσικές εμπειρίες που έζησα εκείνα τα χρόνια. Αυτές είναι μια ύπνωση, μία αρπαγή και μια υποβολή. Ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματα του. Θα ήθελα εδώ να τονίσω ότι ο Άγιος Σεραφείμ και κατ' επέκταση ο Κύριος σέβεται και αγαπά τον άνθρωπο δεν υποχρεώνει αλλά προτείνει. Αντίθετα ο διάβολος επιβάλλει βασιζόμενος στα δικαιώματα που του δίνει κάθε φορά ο άνθρωπος με την απομάκρυνση του από τον δρόμο του Κυρίου.

Κάποια μέρα στην διάρκεια του ζεστάματος ενώ καθόμουν στο παρκέ και έκανα ασκήσεις για να ζεσταθώ, πριν την προπόνηση με πήρε ο ύπνος. Κάποιος ίσως ο Άκης με είχε υπνωτίσει. Παρόμοιες εμπειρίες αναφέρονται στο βιβλίο ‘Οι γκουρού, ο νέος και ο γέροντας Παϊσιος' του Φαρασιώτη. Παρά την δική μου θέληση κάποιος με είχε υπνωτίσει.

Κάποιο βράδυ, όταν κοιμόμουν, είδα το σώμα μου από ύψος. Γύρω από το σώμα μου υπήρχαν σκιές ανθρώπων, και άκουσα μια φωνή που είπε να παντρευτείς αυτή την γυναίκα. Μερικούς μήνες αργότερα πήγα σε μια επίδειξη και ο δάσκαλος Μάκης μίλαγε με την ίδια φωνή. Από περιέργεια και άγνοια άρχισα να διαβάζω και να κάνω πειράματα τηλεπάθειας. Ο Λάκης ύστερα από πίεση μου είπε ότι είχαν πάει κάποια άτομα στον Υμηττό και, είχαν καθήσει σε κύκλο. Μετά σταμάτησε να μιλάει δεν ήθελε να πει πιο πολλά. Ρώτησα τον δάσκαλο Άκη, ο οποίος έτρεμε από τον φόβο του μην του χαλάσω το image. Δεν ξέρω τι είχε πάθει. Ήταν σαν κάποιος να τον κτύπαγε στο πρόσωπο. Του είπα ότι δεν υπακούω σε δαίμονες και μετά από καιρό μου απάντησε ότι αυτός είναι δαίμονας αναρωτιόταν όμως για το τι ήμουν εγώ; Σωστή ερώτηση. Αργότερα θα του επέστρεφα την ζώνη που μου έδωσε και θα έφευγα από την σχολή του. Δεν είχα ανάγκη από δάσκαλο που να μου καταργεί την προσωπικότητα. Η πιο άνετη ήταν η Ελένη μου είπε μόνο ότι δεν μπορώ να αποδείξω ότι έγινε υποβολή, χωρίς να αρνηθεί ότι είχε γίνει.

Τέλος θα ήθελα να αναφέρω μια άλλη εμπειρία. Μια ημέρα στην διάρκεια της προπόνησης αρπάγη ο νους μου και βρέθηκα πάνω από την αίθουσα. Κάτω ο κάθε αθλούμενος ήταν διαφανής. Μέσα σε κάθε ένα έβλεπα και από ένα δαίμονα με κερατάκια και ουρά, όπως παρατηρούμε στις αγιογραφίες. Δηλαδή την στιγμή που ο αθλούμενος λέει στον Θεό ότι με την άσκηση του (τον διαλογισμό εν κινήσει) θα θεωθεί γίνεται ναός του διάβολου. Βασικό δόγμα του βουδισμού είναι ότι με τον διαλογισμό φωτίζεται ο άνθρωπος. Αυτή η φώτιση ταυτίζεται με την κατάληψη από δαίμονες του άτυχου διαλογιζόμενου.


Πνευματικές δυνάμεις

Στην διάρκεια που ήμουν στη σχολή του καράτε είχα σχέσεις με την Δήμητρα. Αυτή μετά σύναψε δεσμό με ένα μάγο, έλεγε ότι το βράδυ της χάιδευα τα μαλλιά από μακριά, ότι κάποιες φορές της σταματούσα την δύναμη που είχε μέσα της να επηρεάζει ένα συγκεκριμένο άνθρωπο. Μια μέρα που περπατάγαμε, πόναγε το πόδι μου και μου το είπε... Είμαστε και οι δυο μακριά από τον Θεό και όχι μόνο.

Ακόμη, έκανα πειράματα τηλεπάθειας με την Ελένη η οποία έβαζε στο μυαλό της γεωμετρικά σχήματα και εγώ της έλεγα τι σχήμα ήταν κάθε φορά. (ο διάβολος της έλεγε τι να σκεφτεί και έλεγε σ' εμένα το ίδιο σχήμα μετά).

Κάποτε δοκίμασα να ρίξω φως με το μυαλό μου σε έναν κορεάτη δάσκαλο Αυτός το κατάλαβε γύρισε και με κοίταξε καλά.

Οι δάσκαλοι στην σχολή έσπαζαν πέτρες και ξυλά με γροθιές.

Είχα την αίσθηση ότι άλλαξα. Αυτό μ' έκανε να πιστεύω ότι χρωστάω την περίεργη πνευματική μου ανάπτυξη σε κάποιον ο οποίος κάτι θα μου ζητήσει.

Αυτό που με άλλαξε ήταν η άσκηση, ο διαλογισμός μέσα από αυτήν.


Αρμονική Ζωή / Θαύμα

Όταν παρέδωσα την ζώνη μου στον Άκη, πήγα στην Αρμονική Ζωή σ' ένα κέντρο γιόγκα στο Χαλάνδρι. Είχα διαβάσει ένα βιβλίο «Η αυτοβιογραφία ενός γιόγκι». Στο βιβλίο αυτό έλεγε ότι ο γιόγκι είχε συναντήσει τον Χριστό. Παρακολούθησα μια διάλεξη για το πως η αναπνοή μαζί με την γιόγκα βελτιώνουν την ανθρώπινη υγειά. Το Σάββατο θα κάναμε ασκήσεις αναπνοής.

Ενώ γύριζα σπίτι, ο Κύριος τότε μου έβαλε τον λογισμό να ανοίξω την Βίβλο που είχα εδώ και χρόνια από το γυμνάσιο. Σκέφτηκα τόσα βιβλία για καράτε, βουδισμό, Ζεν, Ταοϊσμό, μαρξισμό διάβασα δεν ανοίγω και το Ευαγγέλιο; Άνοιξα το Ευαγγέλιο και τότε ξεπήδησε φως που δεν έκαιγε και με κτύπησε στο στέρνο. Ήταν το ίδιο φως που είδε ο Μοτοβίλοφ αλλά σε μικρότερη διάρκεια και ένταση. Αυτό ήταν. Πήγα στον Νατζαμύ τον αμερικανό δάσκαλο της γιόγκα και του είπα ότι δεν προσεύχεται στον Χριστό και έφυγα. Βρήκα τον μακαριστό π. Αλεβιζόπουλο ο οποίος με έστειλε σε ένα Άγιο ιερομόναχο πνευματικό.


Δεκαπέντε χρόνια μετά

Μετά από πολλά χρόνια προσευχήθηκα για τον Άκη και τους υπόλοιπους, υπακούοντας στον Κύριο μας που έχει πει να αγαπάμε τους εχθρούς μας και να προσευχόμαστε για αυτούς έστω και λίγο καθυστερημένα. Στο δωμάτιο μου όμως υπήρχε έντονη δαιμονική παρουσία. Πήρα ένα μικρό κομποσχοίνι, μονολόγησα την ευχή. Έφυγε...