Σε ηλικία 15 ετών μετά από κάποια εγχείρηση στην οποία υποβλήθηκα, έμαθα ότι δεν θα μπορούσα ποτέ να αποκτήσω παιδί. Έκλαψα πολύ. Πέρασαν αρκετά χρόνια οδύνης για μένα ώσπου έμαθα από τη μητέρα μου για την ύπαρξη των νεοφανών Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης. Μια ανεξήγητη δύναμη απλώθηκε μέσα μου, οι ελπίδες μου αναπτερώθηκαν. Τους παρακαλούσα νύχτα-μέρα να με βοηθήσουν.
Ένα βράδυ είδα ένα όνειρο. Εγώ και ο σύζυγός μου βρισκόμασταν σε ένα καράβι που φλέγονταν ολόκληρο. Βρεθήκαμε στο πιο ψηλό σημείο και χωρίς καν να μας αγγίξει η καταστροφή που γινόταν μπροστά μας. Ξαφνικά βρεθήκαμε σε κάποιο λιμάνι, όπου υπήρχε πολύς κόσμος. Ρωτήσαμε τι κάνουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι εδώ και μας απάντησαν ότι ήταν η ημέρα της Λαμπροτρίτης και η έκκλησία που ήταν μπροστά μας ήταν η εκκλησία του Αγίου Ραφαήλ. Ήμουν βέβαιη ότι οι Άγιοι ήταν δίπλα μου και θα με βοηθούσαν.
Και το θαύμα έγινε Αγία μου Ηγουμένη. Μετά από λίγους μήνες έφερα στο κόσμο δύο αγγελούδια δίδυμα, ένα αγοράκι και ένα κοριτσάκι. Στο αγοράκι μου έδωσα του αγαπημένοπυ μου Αγίου Ραφαήλ.

Ειρήνη Παυλάκη