Τό 1799 γράφει δ Edward Clarke, "Αγγλος διδάκτωρ στό Καίμπριτζ: "Στήν Πάτμο ζήτησα άδεια νά έπισχεφτώ την βιβλιοθηχη. 'Ηταν μιά κάμαρη με θολωτή όροφή, γεμάτη βιβλία καί χειρόγραφα πολλά πεταμένα στό πάτωμα, βορά τον σκώρον καί τής μουχλας". Μέσα σ' αυτά ανακάλυψε πολλές άνεκτίμητεc περγαμηνές, πανάρχαια κείμενα, δπως ο 24ος διάλογος τον Πλάτωνος, τό Λεξικό τον Κυρίλλου 'Αλεξανδρείας, δύο τόμοι «Ελληνικών "Υμνων» μέ νότες τής άρχαιας 'Ελληνικής Μουσικής. Καί συνεχίζει: «Μέσα άπο τό πλοίο περιμέναμε μέ άγωνία καί υποθέταμε, ότι δέν θά μάς τα στείλει, ώσπου είδαμε ένα παιδι μ' ένα κοφίνι στόν ώμο νά φτάνει στήν παραλία. "Τά ψωμιά σάς τά στέλνει... και ν' αδειάσετε καλα τό κοφίνι ". Μιά βάρκα έφερε τό κοφίνι στό πλοίο... Καταλάβαμε, τρεξαμε στην γωνία, μέ χαρά είδαμε τον πλατωνικό διαλογο, τό λεξικό τον Κυρίλλου κι άλλα χειρόyραφα. Τά κρύψαμε κάτω από τά στρώματα. Γυρίσαμε στήν κουβέρτα καί παραδώσαμε τό κοφίνι μαζί μ' ένα καλό μπαξισι.