Την 3η τρέχοντος Ιανουαρίου το πρωί ο Μικές Βρούζης 54 ετών, κάτοικος Σύρου όπου είχε εγκατασταθεί από το 1920 όταν επέστρεψε από την Ινδία με την σύζυγό του και τις δύο κόρες του ηλικίας 20 και 17 χρονών, κάλεσε την μικρότερη και της είπε : «Εγώ παιδί μου το απόγευμα θα πεθάνω. Επειδή η μητέρα σου, σου έχει αδυναμία, σε παρακαλώ να την παρηγορήσεις και να παρηγορήσεις επίσης και την αδερφή σου. Η κόρη τότε του είπε ότι τα λεγόμενά του είναι ίσως αποτελέσματα κάποιου κακού ονείρου και ότι τίποτα δεν έτρεχε ώστε να είναι τόσο απαισιόδοξος. Εκείνος όμως επανέλαβε την διαβεβαίωσή του και πράγματι μετά από λίγη ώρα άρχισε να παραπονιέται ότι αισθανόταν δύσπνοια. Η δύσπνοια έγινε εντονότερη μέχρι το μεσημέρι που χρειάστηκε να φέρουν επειγόντως γιατρό και να του κάνει καρδιοτονωτικές ενέσεις, μολονότι μέχρι εκείνη την μέρα δεν είχε παρουσιάσει κάποιο καρδιακό νόσημα αλλά έπασχε μόνο από πνευμονικές συμφορήσεις από τις οποίες όμως είχε απαλλαγεί πριν λίγο καιρό χάρη στα διάφορα φάρμακα του ιατρού κ. Παπανικολάου. Παρ΄ όλες τις ενέσεις η κατάσταση του ασθενή χειροτέρευσε προφανώς και το απόγευμα έσβησε πράγματι στια αγκαλιές των δικών του χωρίς κανένα άλλο παθολογικό σύμπτωμα. Η οικογένεια μετά την κηδεία τακτοποίησε το γραφείο του. Εκεί ανάμεσα στα έγγραφά του βρέθηκε ένας φάκελος επιγραφόμενος «Προς τη γυναίκα μου μετά το θάνατό μου». Μέσα στο φάκελο ο θανών είχε περικλύσει ένα χρησμό τον οποίο προ εικοσαετίας του έδωσε ένας φακίρης όταν βρισκόταν στην Ινδία, όπου ο Βρούζης είχε πάει όταν ήταν ακόμα σε νεαρή ηλικία και εμπορευόμενος απέκτησε αρκετά χρήματα. Ο χρησμός του φακίρη έλεγε ότι ο Βρούζης θα επέστρεφε μεν πλούσιος στην πατρίδα του αλλά ότι θα του φανερωνόταν ένα σπυρί από το οποίο θα θεραπευόταν. Μετά την ίασή του θα χάσει το μέγιστο της περιουσίας του και ότι θα πεθάνει στις αρχές του 1933 χωρίς να αδιαθετήσει. Εννοείται η κατάπληξη της οικογένειάς του από την ανεύρεση του εγγράφου αυτού το οποίο επαληθευόταν μέχρι κεραίας. Πράγματι με το που γύρισε στην Ελλάδα το 1920 ο θανών μετέτρεψε την περιουσία του από λίρες Αγγλίας σε δραχμές όταν η λίρα είχε αξία ίση με 40 δραχμές νομίζοντας ότι έτσι έκανε καλή επένδυση. Κατόπιν προσβλήθηκε από ψευδάνθρακα όπου κινδύνεψε να πεθάνει αλλά τελικά γλίτωσε. Το προϊόν των δραχμών από τις λίρες το βρήκε η περικοπή του αναγκαστικού δανείου αλλά χωρίς να το σκεφτεί σωστά άφησε το υπόλοιπο και πάλι σε δραχμές οπότε το δεύτερο αναγκαστικά μείωσε στο μισό την περιουσία του την οποία τότε νόμισε πως έπρεπε να επενδυθεί ένα μέρος της σε εθνικά δάνεια και σε μετοχές.