Όπως ξέρουμε σχεδόν όλοι οι ναοί των αρχαίων Ελλήνων (αλλά και άλλων πολιτισμών) κτιζόντουσαν επάνω ή και πλησίον σε ενεργειακά σημεία της γης. Το σημείο για το οποίο μιλάμε των Δελφών, ήταν ένα από τα μεγαλύτερα ενεργειακά σημεία της γης. Η ενέργεια του σημείου αυτού (και όλων των άλλων σημείων), είναι ενέργεια που ενισχύει μόνο εσωτερικές δυνάμεις του ανθρώπου. Και ξεκινώντας από τους πρωτόγονους ανθρώπους που ένοιωθαν την ιδιαιτερότητα του μέρους αλλά δεν μπορούσαν να την καταλάβουν, σιγά-σιγά άρχισαν να έχουν κάποιες αναλαμπές-επαφές μέχρι που κάποιοι ανεβασμένοι εσωτερικά και ψυχικά βρήκαν τρόπους εκμετάλλευσης της ενέργειας αυτής (και δεν ήταν μόνο η μαντική τέχνη).Το σημείο αυτό το ενεργειακό ήταν ΣΧΕΔΟΝ ΤΑΥΤΟΣΗΜΟ με την έξοδο του χάσματος (στόμα Πυθωνος). Τα αέρια του χάσματος βοηθούσαν σε έναν βαθμό τα άτομα που μπορούσαν να κάνουν αυτή την εκμετάλλευση αυτής της ενέργειας, να έρθουν πιο γρήγορα και πιο εύκολη σε επαφή μαζί της. Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΑ ΑΕΡΙΑ του χάσματος. Έτσι λοιπόν τα δεκτικά αυτά άτομα έχοντας ενισχυμένες κατά πολύ εσωτερικές δυνάμεις έμπαιναν σε πνευματικά ή ψυχικά επίπεδα και από εκεί αντλούσαν τις πληροφορίες που ήθελαν, και τις χρησιμοποιούσαν ανάλογα (από εκεί ξεκίνησε η σωστή μαντική). ΔΕΝ έπαιρναν τις πληροφορίες από δαιμόνια ή από χαμηλής υποστάθμης πνεύματα ή ανώτερα πνεύματα, αλλά από τα ίδια τα πνευματικά η ψυχικά επίπεδα. Ο Απόλλωνας (θεός της μαντικής) ΔΕΝ ΣΚΟΤΩΣΕ τον Πύθωνα αλλά τον τιθάσεψε και τον έθεσε στην υπηρεσία του. Η αίγλη του μαντείου ήταν πράγματι πολύ μεγάλη. Ήταν ανάλογη της ποσότητας της ενέργειας. ΔΕΝ ΕΞΑΣΚΕΙΤΟ ΜΟΝΟ Η ΜΑΝΤΙΚΗ ΣΤΟΥΣ ΔΕΛΦΟΥΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΜΥΣΤΙΚΙΣΤΙΚΕΣ ΤΕΛΕΤΕΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΕΣ. Η ενέργεια όμως αυτή άρχισε σιγά-σιγά να χάνει την ισχύ της, μέχρι να φθάσει στο σημείο (φθίνοντας)που είναι σήμερα που έχει πολύ λίγη ενέργεια. Σημαντικό ρόλο στο σβήσιμο της αίγλης του μαντείου ήταν και το φράξιμο του στομίου του σπηλαίου (γιατί ήταν σπήλαιο) του Πύθωνα, μετά από σεισμό και μάλιστα σε εποχή που είχε χάσει αρκετά την έντασή της η ενέργεια. Σήμερα η ενέργεια που υπάρχει στους Δελφούς είναι αρκετά μικρή και σε συνδυασμό με την κατάκλυση της περιοχής από αρνητικές ενέργειες ( επισκέπτες, έργα ανθρώπινα κ.λ.π.), είναι αρκετά δύσκολο να την αντιληφθεί κανείς. Το πιο παράξενο για μένα είναι το γεγονός ότι οι γυναίκες ήταν οι περισσότερο εύδεκτες στην ενέργεια αυτή και γι αυτό υπήρξαν μόνο ιέρειες για τον σκοπό αυτό (Πυθίες). Το λέω αυτό γιατί ξέρω ότι η ενέργεια αυτή ενεργεί το ίδιο και σε άντρες και σε γυναίκες. Υποθέτοντας λέγω ότι ίσως τα αέρια (ή έστω και ένα από αυτά) έκανε πιο ευάλωτες τις γυναίκες και γι αυτό καθιερώθηκαν αυτές μόνο σαν ιέρειες.