Η κ. Μαρία Ευσταθίου απ’ την Ρόδο, έχει μία κόρη την Τσαμπικούλα που τώρα είναι 4 ετών. Τότε Ήταν έγκυος στον 7ο μήνα όταν διαπιστώθηκε πως η μικρή Τσαμπικούλα πάσχει από όγκο στην κοιλιά, μεταστάσεις στους πνεύμονες, στην σπονδυλική στήλη και στον θώρακα. Όντας πολύ αγχωμένη ξεκινήσαμε αμέσως τις θεραπείες και οι γιατροί μας έλεγαν πως είναι πολύ δύσκολος ο δρόμος αλλά δεν μου έλεγαν όλη την αλήθεια για να μην αποβάλω από την στεναχώρια μου.

Οι θεραπείες ευτυχώς ήταν ανταποκρίσιμες, έχοντας στον νου μου πως οι πρεσβείες του Οσίου Εφραίμ μας συνόδευαν καθ’ όλη την διάρκεια τους. Να σας πω βέβαια πως όπου πηγαίναμε βλέπαμε την εικόνα του Οσίου, που μέχρι εκείνη την ώρα δεν τον γνώριζα τον Άγιο αυτόν. Όταν οι θεραπείες τελείωσαν (6 κύκλους) δεν είχε καθαρίσει εντελώς η μικρή μου και ήμασταν σε επιφυλακή. Οι γιατροί επειδή είχαν εξαντλήσει κάθε δυνατή θεραπεία αποφάσισαν να το αφήσουν για να δουν πως θα πάει, πως θα εξελιχθεί.

Έτσι αποφασίσαμε να επιστρέψουμε στο σπίτι μας στην Ρόδο, πριν όμως επιστρέψουμε ο σύζυγος μου είχε την επιθυμία να πάμε να προσκυνήσουμε τον Όσιο στην Ν. Μάκρη, του απάντησα πως δεν γνωρίζω που βρίσκεται και εάν βρεθεί κάποιο μέσον θα πάμε, είπα λοιπόν μέσα μου: Άγιέ μου θέλω να έρθω να σε προσκυνήσω αλλά δεν ξέρω πώς να φθάσω σε εσένα. Τότε κτυπάει το τηλέφωνο μου κι ήταν μία φίλη με την οποία πιάσαμε την κουβέντα για την πορεία της μικρής μου Τσαμπικούλας και της εξέφρασα την επιθυμία να πάω στον Όσιο. Μου είπε λοιπόν πως θα μου στείλει μέσον για να μας πάει εκεί. Πράγματι!!

Όταν φθάσαμε προσκυνήσαμε και καθίσαμε λίγο για να ακούσουμε την παράκληση εκεί στις μοναχές. Έπειτα από κάποια ώρα μία άγνωστη που καθόταν δίπλα μας σηκώθηκε και λίγο πριν φύγει μου είπε: Το παιδάκι σας θα γίνει καλά… και έφυγε!! Έπειτα από 15 λεπτά η κόρη μου άρχισε να κοιτάει ψηλά και να μιλάει σαν να παραμιλούσε η να συνομιλούσε με κάποιον. Έτσι την πήρα και βγήκαμε έξω από τον ναό για να φύγουμε. Βγαίνοντας βλέπω την ίδια άγνωστη ως εκείνη την στιγμή γυναίκα και μου φωνάζει να πάω εκεί λέγοντας μου να μην φοβάμαι και με θέλει για καλό. Δεν σε ξέρω αλλά ούτε και εσύ εμένα μου είπε, όσο ήμασταν μέσα στον ναό ο Άγιος Εφραίμ μου μιλούσε, μου έλεγε πως η Τσαμπικούλα θα γίνει τελείως καλά. Την ρώτησα αν θα περπατήσει ξανά γιατί με τον όγκο που είχε στην σπονδυλική στήλη καθηλώθηκε στο καροτσάκι.. και μου απαντάει: Μην στεναχωριέσαι Μαρία θα γίνει εντελώς καλά.. Να έχεις πίστη και να του το ξαναπάς το παιδί.

Κάθε 3 μήνες που πηγαίναμε στην Αθήνα διαπιστωνόταν πως καθάριζε στα σημεία που δεν είχαν ανταποκριθεί στις θεραπείες, αυτό γινόταν επί 1 χρόνο. Ανά 3 μήνες που ανεβαίναμε πάνω η Παναγιώτα που συνομιλούσε με τον Όσιο Εφραίμ μας έλεγε το σημείο που καθαρίστικε από τον καρκίνο στο σώμα της Τσαμπικούλας πριν ακόμα να το έχουν διαπιστώσει οι γιατροί. Και πράγματι το σημείο που της έλεγε ο Άγιος κάθε φορά να μας πει, απλά οι γιατροί μας βεβαίωναν πως όντως αυτό το σημείο είχε καθαριστεί. Από τότε χωρίς άλλες θεραπείες έχει καθαρίσει εντελώς. Μετά από αρκετό καιρό προσπάθησα να έρθω σε επαφή με την Παναγιώτα. Το παράδοξο είναι ότι μία ημέρα πριν να πάω στην Μονή είχε πάει η Παναγιώτα και αναφέρθηκε εκεί στο εκκλησίασμα για το παιδί μου.

Έτσι την επόμενη που πήγα μου το ανάφεραν και έτσι μπόρεσα να αφήσω το τηλέφωνο μου για να της το δώσουν και να να επικοινωνήσει μαζί μου. Έπειτα από κάποιες ημέρες μου τηλεφώνησε η Παναγιώτα και μου λέει: Μαρία με ξανακάλεσε για εσένα ο Άγιος Εφραίμ και το παιδάκι σου καθάρισε και από τον καρκίνο στους πνεύμονες. Και πράγματι έτσι ήταν!!! Μου τόνισε να έχω πίστη και όταν θα την ξαναπάω την μικρή θα της λύσει τα ποδαράκια της. Από τότε η μικρή Τσαμπικούλα που είναι σήμερα 4 ετών είναι καλά, βέβαια είναι ακόμα καθηλωμένη στο καροτσάκι.

Έχει όμως ο Θεός… Ένα βράδυ βλέπω τον ύπνο μου τον Όσιο Εφραίμ μου κρατούσε το χέρι μου και τον ένιωθα ζωντανά να μου λέει: Μαρία παιδί μου θέλω να μου κάνει μια χάρη, θέλω να αγοράσεις ποδιές για τις μοναχές στο μοναστήρι μου. Την επόμενη τηλεφώνησα στην Παναγιώτα και της εξιστόρησα το όνειρο, εκείνη επειδή μένει Αθήνα πήγε αμέσως στην μονή βρήκε τις μοναχές και ήτανε και ο ιερέας εκεί και τους ρώτησε αν είχαν μία τέτοια ανάγκη, Κύριε ελέησον αναφώνησαν όλοι μαζί, πως το γνωρίζατε ότι είχαμε μία τέτοια ανάγκη; τότε η Παναγιώτα τους αφηγήθηκε το όνειρο που είδα πως ο Άγιος μου το ζήτησε. 2 μέρες μετά στην γιορτή του Αγίου Θεολόγου η μικρή μου Τσαμπικούλα μου είπε: Μαμά μου είδα μία μοναχή και ήρθε και μου σταύρωσε τα ποδαράκια μου και μου είπε να μην στεναχωριέμαι και πως ο Χριστούλης θα με κάνει καλά.

Βέβαια δεν πιστεύω στα όνειρα αλλά επειδή ήταν του Αγίου Θεολόγου η ‘μέρα εκείνη, μου είπαν πως ήταν θεού λόγος από την μικρούλα μου. Ήθελα τόσο πολύ να ευχαριστήσω τον Όσιο Εφραίμ για τις πρεσβείες του και την αγάπη του στην οικογένεια μου που πουλήσαμε το αυτοκίνητο μας για να του κτίσουμε εκκλησάκι. Δεν έχουμε καταφέρει ακόμα να το τελειώσουμε γιατί ο Θεός ευλόγησε να κάνω και 4ο παιδί και τώρα τον Μάη θα γεννήσω πρώτα ο Θεός. Εύχομαι σε όλους σας ο Όσιος Εφραίμ να τρέχει στον πόνο σας και στο κάθε σας πρόβλημα όταν θα τον επικαλείστε.

Με αγάπη Χριστού Μαρία Ευσταθίου-Ρόδος

Σύνταξη θαύματος, ομάδα Αγίου Νεκταρίου