Συνεχίζοντας τον δρόμο από την Μονή της Καισαριανής, μετά από λίγη ώρα και μέσα από μια όμορφη διαδρομή (περίπου 3,5 χλμ) φθάνουμε στην Μονή Αστερίου. Εδώ το κτίσμα και η φύση δένουν αρμονικά σε ένα σύνολο εξαιρετικής ομορφιάς φορτίζοντας τον χώρο με έναν τόνο μυστηρίου που προδιαθέτει πάντως ευχάριστα τον επισκέπτη. Ακριβή ημερομηνία κατασκευής της Μονής δεν υπάρχει. Υπολογίζεται πάντως ότι είναι προγενέστερη του 10 αι. μ.Χ. Παρουσιάζει πολλές αρχιτεκτονικές ομοιότητες με την Μονή της Καισαριανής, την εκκλησία της Καπνικαρέας στην οδό Ερμού, που και αυτών η κατασκευή τους τοποθετείται περίπου την ίδια περίοδο. Το όνομά της το πήρε πιθανότατα από τον Όσιο Λουκά ο οποίος ως έφηβος ήλθε στην Αθήνα το 920 μΧ και διέμεινε στην Μονή αυτή. Λόγω του ότι κατάγονταν από το χωριό Στείριον ο ιερός χώρος έγινε γνωστός ως η Μονή του Αστέρι (Αστερίου). Το καθολικό της Μονής είναι αφιερωμένο στους Ταξιάρχες , και ανήκει στον αρχιτεκτονικό τύπο του εγγεγραμμένου σταυροειδούς με τρούλο και ειδικότερα στην μορφή του σύνθετου τετρακιόνιου με νάρθηκα που είναι όμως μεταγενέστερη προσθήκη. Στο εσωτερικό του ναού έχουν διασωθεί αξιόλογες τοιχογραφίες (Αγ. Κοσμάς, Αγ.Δαμιανός, Αγ Αντώνιος, Μερκούριος, Ευστάθιος, , οι σκηνές του Μυστικού Δείπνου, του Εμπαιγμού, του Εκλομένου, της Σταυρώσεως , της Δεόμενης Θεοτόκου) που είναι επηρεασμένες από την ανατολική τεχνοτροπία. Στο κάντρο της εκκλησίας ένας ποιο προσεκτικός παρατηρητής θα διαπιστώσει ότι μία πλάκα του δαπέδου είναι μεγαλύτερη από τις άλλες. Λέγεται ότι κάτω από αυτήν ξεκινάει μια καταπακτή που οδηγεί στο οστεοφυλάκιο της Μονής και στην συνέχεια στην Μονή της Καισαριανής. Η παράδοση θέλει στην Μονή να λαμβάνουν χώρα διάφορα περίεργα φαινόμενα. Παράξενα πλάσματα κάνουν την εμφάνισή τους που η λαϊκή πίστη αποδίδει στους Ταξιάρχες.