Όπως στις 27/9/04 που απομακρυνόμαστε από τη Σπηλιά με τη Μ.Μ. Μόλις στρίψαμε προς το "αρχαίο πηγάδι" ακούσαμε από κάπου προς το λιθόστρωτο κάτι σαν βρυχηθμό. Τόσο δυνατός και βαθύς που αν ήταν σκύλος θα πρέπει να είχε τουλάχιστον το μέγεθος τίγρης. Δεν είχαμε καμία όρεξη να πάμε να δούμε, οπότε δεν έχω να προσθέσω τίποτε (εκτός από τη χρονολογική μετάθεση, γιατί μόλις ένα χρόνο αργότερα ήμουν απόλυτα βέβαιος ότι το περιστατικό είχε συμβεί τουλάχιστον προ πενταετίας).