Στις 20 Μαίου 1970 και ενώ βρισκόταν στη ταράτσα του σπιτιού της η Β.φ. είδε πάνω από το τρούλο της εκκλησίας του Αγ. Κωνσταντίνου πολλά στρόγγυλα κόκκινα φώτα. Πιστεύοντας ότι είναι αεροπλάνο, έβγαλε το μαντήλι της και άρχισε να χαιρετά. Ξαφνικά τα φώτα σταμάτησαν να περιστρέφονατι και έμειναν για μερικά λεπτά ακίνητα. Η Β.Φ. συνέχισε να χαιρετά, Τι το ήθελε; Τα φώτα άρχισαν να πλησιάζουν πολύ αργά προς το σπίτι της. Φοβήθηκε και κατέβηκε από την ταράτσα. Ρίχνοντας μια κλεφτή ματιά από το παράθυρο της κουζίνας, τα είδε να αιωρούνται πάνω από δύο πεύκα που βρίσκονταν έξω από το σπίτι. Η ιστορία συνεχίστηκε το ίδιο βράδυ. Γύρω στις 11:30 μ.μ. η μάρτυς κοιμόταν όταν η μητέρα της την ξύπνησε λέγοντας την να σηκωθεί "γιατί κάποιος περπατούσε στην κάμαρα". Έντρομη η Β.Φ. άνοιξε το διακόπτη, αλλά το ρεύμα ήταν κομμένο. Όταν κοίταξε κάτω από ένα μεγάλο τραπέζι είδε κάτι αλλόκοτα τρομακτικό. Ένας γκρίζος σκύλος "μεγάλος σαν λύκος" την κοίταζε ¨λοξά λοξά με τα μεγάλα άσπρα του μάτια". Η Β.Φ. επιχείρησε να τον διώξει αλλά εκείνος μετατοπίστηκε αλλόκοτα, άλλαξε σχήμα και έγινε πολύ μικρότερος, ενώ το χρώμα του άλλαξε σε κανελλί. Το πλάσμα άνοιξε το στόμα του και μια κόκκινη σαν αίμα γλώσσα ξεπρόβαλλε. Το στόμα δεν είχε δόντια αλλά το σάλιο του πλάσματος "έγινε σπίθες που κύλησαν στο πάτωμα", ενώ πάνω από το κεφάλι του ταλαντεύονταν μια κίτρινη αντάυγεια όπως η φλόγα ενός κεριού. Επίσης η μάρτυρας άκουσε έναν ρυθμικό ήχο σαν χτύπο ρολογιού να προέρχεται από ένα απροσδιόριστο σημείο κοντά στο σκυλο. Επί δύο λεπτά η γυναίκα και το πλάσμα κοιτάζονταν στα μάτια. Κατόπιν σθνέβη το εξής : "... το κεφάλι μου άρχισε να δουλεύει γρήγορα, να γίνεται έξαλλο, να γεμίζει αριθμούς. Μια μικρή κραυγή βγήκε από το στόμα μου : "Φύγε"! Τότε το είδα να χτυπά τα πόδια του φιλικά και άκουσα κάτι σαν κλάμα. Με κοίταξε σαν άνθρωπος και τρύπωσε σιγά σιγά κάτω από το κρεββάτι της μητέρας μου. Γονατίζω και κοιτώ και το βλέπω να παίρνει το πρώτο του σχήμα, σαν γκρίζος λύκος, και σιγά σιγά να γίνεται σαν σύννεφο σκούρο και τα μάτια του να παίρνουν ανθρώπινο σχήμα και να γίνονται πελώρια, μαύρα σαν του αράπη και να ξεψυχάει θλιμμένα. Όπως ένας άνθρωπος που αισθάνεται το θάνατό του. Με κοιτούσε με αγωνία, έγινε σιγά σιγά σαν μικρό σύννεφο και χάθηκε από τα μάτια μου". Η υπόθεση έχει και συνέχεια την επόμενη μέρα με την επανεμφάνιση του UFO.