Γεια σας! Μπράβο για τις ωραίες ιστορίες σας! Ένα έχω να πω: δεν τις διαβάζω πότε το βράδυ όταν είμαι μόνη!

Θέλω όμως να σας πω και την δική μου ιστορία.

Είμαι 22 χρονών και ζω στη Νεάπολη της Θεσσαλονίκης. Ήμουν που λέτε στο σπίτι μου και κοιμόμουν το μεσημέρι ενός Σαββάτου. Μένω μόνη να σας πω. Δύο τετράγωνα πιο πάνω μένει η ξαδέρφη μου η Γεωργία. Εκείνο το βραδάκι την περίμενα να έρθει να μιλήσουμε. Τα είχε χαλάσει με τον δικό της και ήταν πολύ στεναχωρημένη.

Ξύπνησα κατά τις εφτά και με το που κατάφερα να ανοίξω τα μάτια μου και να πάω στην κουζίνα να κάνω ένα καφέ χτύπησε η πόρτα. Πήγα άνοιξα και είδα την ξαδέρφη στεναχωρημένη να περιμένει.

"Καλά στις οχτώ δεν είπαμε; Μόλις ξύπνησα. Να σου κάνω ένα καφέ;" την ρώτησα

Χωρίς να μου απαντήσει, με τα μούτρα στα πατώματα, πέρασε μέσα στο σαλόνι και κάθισε στο καναπέ.

"Έλα δε θέλω να σε βλέπω έτσι στεναχωρημένη. Δεν χάλασε και ο κόσμος" της είπα πηγαίνοντας στην κουζίνα να ετοιμάσω τον καφέ μου.

Συνέχισα να της λέω ότι δεν πρέπει να είναι σε αυτά τα χάλια για ένα άνδρα που δεν άξιζε, ότι αξίζει πολλά περισσότερα και γενικά προσπαθούσα να την κάνω να αισθανθεί καλύτερα. Αλλά αυτή δεν έβγαζε μιλιά. Την είχα αφήσει στο σαλόνι στο καναπέ και δεν είχα οπτική επαφή μαζί της. Απλά μιλούσα δυνατά από την κουζίνα.

Εκείνη τη στιγμή χτύπησε το κινητό μου, που το είχα μαζί μου στην κουζίνα. Είδα ποιος με καλούσε. Ήταν η ξαδέρφη μου!!!!

"Πλάκα με κάνει;" αναρωτήθηκα. Τόσο πολύ βαριέται να μιλήσει δυνατά και μου τηλεφωνεί;

Το σήκωσα να τις κάνω πλάκα για να ακούσω την ξαδέρφη μου να μου λέει στο τηλέφωνο:

" Έλα Κατερίνα μου, τι κάνεις; Μη μου θυμώσεις αλλά δε θα έρθω. Θα βγω με τον Νίκο να μιλήσουμε"

Πάγωσα από το φόβο μου. Αν η ξαδέρφη μου δεν ήταν στο σαλόνι τότε σε ποιον άνοιξα και μπήκε στο σπίτι μου;

Δε μπορούσα να βγάλω μιλιά. Το μόνο που μπόρεσα να πω στην ξαδέρφη μου ήταν να μη κλείσει το τηλέφωνο:

" Μη κλείσεις το τηλέφωνο σε παρακαλώ" της είπα ψιθυριστά. " Κάποιος είναι μέσα στο σπίτι μου"

Κινήθηκα σιγά σιγά προς το σαλόνι. Διστακτικά κοίταξα στο καναπέ. Δεν ήταν κανείς!!! Την ξαδέρφη μου την είχα συνέχεια στο κινητό.

Κοίταξα όλο το σπίτι, άνοιξα τις ντουλάπες, το πατάρι, είδα στο μπαλκόνι, κάτω από το κρεβάτι, γενικά όπου μπορούσα να σκεφτώ ότι μπορούσε να κρυφτεί κάποιος.

Δεν βρήκα κανένα...

Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω τι έγινε εκείνο το απόγευμα... Αν έχει τύχει σε κανέναν άλλο κάτι παρόμοιο ή αν ξέρει κανείς τι μπορεί να είναι....