Ήμουν εγώ μαζί με μία φίλη μου την Έλλη στο χωριό στο σπίτι μου. Το χωριό μου είναι ο Αρχάγγελος στην Ρόδο. Ήμασταν στο σαλόνι και βλέπαμε τηλεόραση. Οι γονείς μου δούλευαν έως τις 4:00 τα χαράματα τότε!!

Ξαφνικά η πόρτα χτυπάει! Εγώ πάω να ανοίξω. Όταν την άνοιξα όμως, είδα μία κοπέλα γύρω στα 30, μαυροφορεμένη η οποία ήταν στενοχωρημένη. Της είπα να περάσει μέσα να κάτσει και να δούμε αν θα μπορούσαμε να την βοηθήσουμε για το θέμα το οποίο την απασχολεί!! Πέρασε μέσα αλλά δεν μιλούσε και μας κοιτούσε επίμονα! Πέρασε λίγη ώρα και αυτή έφυγε χωρίς να βγάλει άχνα!

Όταν έφυγε και πέρασαν 5 λεπτά περίπου ακούσαμε μια τσιρίδα από την κρεβατοκάμαρα! Μόλις σηκώθηκα εγώ και η Έλλη από τον καναπέ τα πάντα έσβησαν!! Ευτυχώς που είχαμε αναπτήρες μαζί μας! Τους ανάψαμε και πήγαμε στην κρεβατοκάμαρα.

Μόλις μπήκαμε το αίμα μας πάγωσε!! Ακούγαμε φωνές οι οποίες μιλούσαν σε μία άλλη ακαταλαβίστικη γλώσσα! Ακούσαμε έναν δυνατό θόρυβο από το σαλόνι, σαν να σπάει γυαλί!!! Εκεί είναι και το αποκορύφωμα!! Είδαμε την κοπέλα που είχε έρθει προηγουμένως να τσιρίζει και από δίπλα της να είναι άλλες δύο μαύρες φιγούρες!!

Πετάξαμε κάτω τους αναπτήρες και αρχίσαμε να τρέχουμε προς την έξοδο!! Την νύχτα την περάσαμε στο σπίτι της γιαγιάς μου! Το επόμενο πρωί αφού οι γονείς μου έφυγαν πάλι για δουλειά πήγαμε στο σπίτι μου! Όταν μπήκαμε μέσα είχαμε δει την μπαλκονόπορτα σπασμένη, το τραπέζι του σαλονιού σπασμένο και το κρεβάτι στο δικό μου δωμάτιο σπασμένο!

Αυτό το γεγονός δεν το έχουμε ξεπεράσει μέχρι σήμερα!