Στους Δελφούς υπάρχει ένας πέτρινος κύκλος που τον κατασκεύασε μια Αγγλίδα πριν από 50-55 χρόνια περίπου. Η ίδια διέδιδε ότι ως λάτρης των Δελφών ήθελε να τοποθετηθεί εκεί η στάχτη της μετά τον θάνατό της. Βέβαια, πολλές κινήσεις της είχαν θεωρηθεί ύποπτες σε σημείο να κατηγορηθεί ακόμα και για κατασκοπεία και τελικά να εξαφανιστεί από την περιοχή. Πιθανότατα ήταν μια ερευνήτρια του μεταφυσικού (αν δεν σχετιζόταν με άλλου είδους τελετές…)

Σε ανύποπτο χρόνο πληροφορήθηκα από φίλο ότι αργά κάποια νύχτα σε εκείνο ακριβώς το σημείο, πέρασε δίπλα του ένας κουκουλοφόρος καλόγερος (δεν φαινόταν πρόσωπο) που κινούνταν σαν να αιωρείται! Ήταν σαν να μην πατούσε στη γη και χάθηκε μέσα στους θάμνους χωρίς καμία ενόχληση. Υπάρχουν και άλλες αναφορές, συχνά σε ώρα καταιγίδας, για μια μορφή σαν καλόγερου που στέκεται στην άκρη του γκρεμού των Δελφών και κουνάει το φανάρι. Ξεχωρίζει μόνο από τις λάμψεις των αστραπών».

Κάποια άλλη φορά νεαρά άτομα που είχαν πάει για ραντεβουδάκι στο ίδιο σημείο τρομοκρατήθηκαν στην εμφάνιση μαυροφορεμένων αντρών με μαύρες λιμουζίνες κτλ, έτσι λοιπόν έκανα την σκέψη ότι εκεί θα πρέπει να βρίσκεται ο αρνητικός πόλος των Δελφών. Η αλήθεια είναι ότι δεν το έχω ψάξει αλλά υπάρχει μέσα μου μια βεβαιότητα για την ακρίβεια της υποψίας μου.

Συζητούσα πρόσφατα με τον φίλο μου, Αντώνη Αντωνιάδη, για τα γράμματα αναγνωστών που εξιστορούν τις δικές τους τρομακτικές επαφές με τη Σκιά αλλά ανάλογες εμπειρίες έχει ζήσει και ο ίδιος, ειδικά σε μικρότερη ηλικία. Την τελευταία επαφή ωστόσο, την είχε πολύ πρόσφατα κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψής του… στους Δελφούς!

Κοιμόταν στο δωμάτιο του ξενοδοχείου και ξαφνικά ξύπνησε απότομα υπό την αίσθηση μιας απειλής. Και εκεί στη μέση του δωματίου στεκόταν μια ψηλή ανθρωπόμορφη φιγούρα, με κουκούλα που κάλυπτε το πρόσωπο, που κρατούσε στο χέρι επιδεικτικά τον… σκελετό ενός μωρού. Όπως και στις περισσότερες ανάλογες περιπτώσεις, όλη την υπόλοιπη μέρα βασανιζόταν από πονοκέφαλο και μια πολύ κακή διάθεση, η οποία μάλιστα ήταν εμφανής και με εξανθήματα στο πρόσωπο του και διατηρήθηκε δύο περίπου εβδομάδες… Σαν να είχε περάσει μέσα του μια αόρατη αρνητική ενέργεια ή κάτι να του είχε κάνει κάποιου είδους αφαίμαξη από το ζωτικό του στοιχείο.