… Στο κτίριο αυτό που ανήκει στην οικογένεια της Βάσως, μένουν πολλοί συγγενείς της και σχεδόν όλοι έχουν κάποιες περίεργες ιστορίες να πουν.

Πριν ακόμα χτιστεί η πολυκατοικία, στο σπίτι που υπήρχε νωρίτερα στο ίδιο οικόπεδο, η γιαγιά της είχε δει μια μαύρη γυναικεία φιγούρα, μια «γριά», να χτυπάει το τζάμι του παραθύρου. Αλλά και μέσα στο σπίτι, είχε έρθει συχνά αντιμέτωπη με τον ίσκιο. Την κυνηγούσε… ανοιγόκλεινε πόρτες, αναβόσβηνε φώτα και την έκανε να έχει εντελώς άστατο ύπνο. Κάποιες φορές έλεγε πως είχε βρεθεί αντιμέτωπη με μια «μαύρη αρκούδα», που τη βουτούσε από το λαιμό κι εκείνη την πάλευε για να ξεφύγει. Ίσως έτσι μεταφραζόταν στα μάτια της γιαγιάς η πανύψηλη σκοτεινή φιγούρα που προσπαθούσε να την πνίξει. Η θεία της Βάσως έχει και αυτή τόσο πολλές εμπειρίες που θεωρεί ότι συμβιώνει με τον ίσκιο. Λέει μάλιστα, ότι κάθε φορά που φεύγει ο απρόσκλητος επισκέπτης, ακούει ένα τρίξιμο στο τζάμι του παραθύρου…

Στο τέλος του ίδιο τετραγώνου, εμφανιζόταν από παλιά μια σκιά, για την οποία ήξεραν οι περισσότεροι γείτονες ενώ και στο απέναντι τετράγωνο από τη μια πλευρά του σπιτιού που δεν μεσολαβούν άλλα κτίρια, υπάρχει ένα άδειο οικόπεδο, που ανήκει στον στρατό. Ορισμένοι παλιοί αναφέρονται σε αυτό σαν «εβραϊκό νεκροταφείο», γιατί εκεί, στο σημείο όπου σχηματίζεται ένα ανάχωμα, την περίοδο της κατοχής, οι Γερμανοί εκτελούσαν Εβραίους και στη συνέχεια τους πετούσαν δίπλα σ’ ένα… μπαζωμένο πλέον ποταμάκι! Οι περισσότεροι που έχουν τα σπίτια τους δίπλα σ’ αυτό το οικόπεδο έχουν γίνει μάρτυρες σκιερών επιθέσεων. Ή όπως χαρακτηριστικά λέει η μητέρα της Βάσως, «τους πατάει ο ίσκιος».

Στο σημείο αυτό σήμερα (Σημ. Aragorn : Το 2006) εκτελούνται έργα και σε λίγους μήνες αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί η ανέγερση του νέου… Δημοτικού Σχολείου της περιοχής…