«Ακούμε αντρικές φωνές που ζητούν βοήθεια, και βλέπουμε σκιές ανθρώπων να κυκλοφορούν τη νύχτα.»Στο κέντρο σχεδόν της παλιάς πόλης του Ρεθύμνου υπάρχει ένα οίκημα, τουριστικό μαγαζί σήμερα, το οποίο από χέρι σε χέρι έχει φτάσει ως τους τωρινούς ιδιοκτήτες του από το 1718 μια και στο έτος αυτό αναφέρεται εγγράφως και το πρώτο συμβόλαιο ιδιοκτησίας του. Ψάχνοντας πίσω στο χρόνο οι τωρινοί ιδιοκτήτες ανακάλυψαν πως έλκουν την καταγωγή τους από τους Βενετούς και πως το σπίτι αυτό ανήκε σε ένα Βενετοκρητικό πρόγονο τους ο οποίος όταν υποψιάστηκε πως η όμορφη γυναίκα του τον απατά, την έκτισε μέσα σ’ ένα τοίχο και στη συνέχεια εξαφανίστηκε. Δεν είχαν παιδιά κι έτσι το σπίτι παρέμεινε εγκαταλελειμμένο στο έλεος του χρόνου και των τότε πολεμικών καταστάσεων που έπλητταν τη Κρήτη για πάνω από εκατό πενήντα χρόνια έως που κάποιοι άλλοι συγγενείς αποφάσισαν να ζήσουν εκεί μέσα. Ένα ημερολόγιο που υπάρχει σήμερα στα χέρια των τωρινών ιδιοκτητών, και το οποίο το διάβασα με τα μάτια μου, δίδει με ακρίβεια όλες τις παραπάνω πληροφορίες καθώς επίσης και πως το σπίτι εγκαταλείφτηκε για δεύτερη φορά όταν οι νέοι ένοικοι ανακάλυψαν πως σε τακτά χρονικά διαστήματα ακούγονταν καθαρά πρώτα τα πέταλα ενός αλόγου που απομακρύνονταν και μετά, σαν μέσα από απόηχο, το λυπητερό κλάμα μιας γυναίκας…ένα κλάμα σαν κάποιον να εκλιπαρούσε. Το σπίτι, απόμεινε μονάχο του με τα φαντάσματα που έκρυβε έως τα μισά του 20ου αιώνα κι αφού πια όλοι όσοι γνώριζαν τα μυστικά του είχαν πεθάνει κάποια στιγμή κατοικείται ξανά. Επιτάσσεται όμως τη περίοδο τη κατοχής, χρησιμοποιείται ως φρουραρχείο και στα υπόγεια του βασανίστηκαν κι άφησαν τη τελευταία τους πνοή εκατοντάδες Κρήτες Αγωνιστές, παλικάρια της Εθνικής Αντίστασης, από τους Γερμανούς Εσατζήδες. Μετά την απελευθέρωση το κτίριο παρουσίασε κι άλλα ανεξήγητα φαινόμενα και οι ιδιοκτήτες βεβαιώνουν:«Πέρα από κείνη τη παλιά ιστορία- τα στοιχεία της οποίας είναι στη διάθεση οποιουδήποτε θέλει να ψάξει σοβαρά το θέμα- της γυναίκας που βρήκε το άδοξο τέλος και που δεν σταμάτησε να φανερώνεται ως και σήμερα, συχνά επίσης ακούμε αντρικές φωνές που ζητούν βοήθεια, και βλέπουμε σκιές ανθρώπων να κυκλοφορούν τη νύχτα. Όλα αυτά βέβαια εμείς τα έχουμε συνηθίσει και δεν μας προκαλούν πια και τόση εντύπωση, έχουμε δηλαδή εξοικειωθεί με όλα ετούτα τα φαινόμενα αφού ποτέ κανείς μας δεν έπαθε τίποτα, επειδή όμως καλό είναι να «φυλάς τα ρούχα σου για να έχεις τα μισά» εδώ και πολλά χρόνια στο κτίριο αυτό στεγάζουμε μόνο την επιχείρηση μας κι εμείς μένουμε αλλού.