Μια ιστορία μας λέει ο Α. Kircher για τη μάχη ανάμεσα σε ένα δράκο και έναν ιππότη με το όνομα Gozione στη νησί της Ρόδου το 1349 π.Χ. Το τέρας περιγράφεται με σώμα αλόγου ή βοδιού, με μακρύ λαιμό και κεφάλι ερπετού στο οποίο υπήρχαν αυτιά σαν αυτά του μουλαριού. Το στόμα του ήταν μεγάλο με κοφτερά δόντια, είχε μάτια που έλαμπαν σαν τη φωτιά, τέσσερα πόδια με νύχια σαν της αρκούδας και ουρά σαν του κροκόδειλου. Το σώμα του ήταν καλυμμένο με σκληρές φολίδες. Είχε δύο φτερά μπλε από πάνω και κόκκινα και κίτρινα από κάτω. Ήταν γρήγορώτερος από άλογο και πότε έτρεχε ή πετούσε για λίγο. Ο ιππότης έχοντας πέσει σε δυσμένεια από το Μέγα Μάγιστρο ξεκουραζόταν στη περιοχή που έμενε, όταν αποφάσισε να κατασκευάσει ένα ομοίωμα δράκου από χαρτί και στουπιά και μαζί με δύο γενναία Αγγλικά σκυλιά έκανε επιθέσεις στο ομοίωμα. Επίσης διέταξε τους υπηρέτες του να ανοιγοκλείνουν τα σαγόνια και να κινούν την ουρά με νήματα. Μετά από δύο μήνες εξάσκησης τα σκυλιά με το ζόρι κρατούσαν την οργή τους και στην απλή θέα του ομοιώματος. Τότε πήγε στη Ρόδο και αφού ορκίστηκε στο ναό του Αγίου Στεφάνου πήγε στη μοιραία σπηλιά, λέγοντας στους υπηρέτες του να παρακολουθήσουν τη μάχη από ένα ψηλό βράχο και να τρέξουν με τα κατάλληλα φάρμακα να τον σώσουν αν σκοτώσει το δράκο αλλά προσβληθεί από τη δηλητηριώδη αναπνοή του ή να τρέξουν και να σωθούν αν σκοτωθεί στη μάχη. Μπήκε στη σπηλιά και προκάλεσε το δράκο με φωνές και μετά περίμενε έξω. Ο δράκος εμφανίστηκε νομίζοντας πως βρήκε ένα εύκολο θύμα τρέχοντας και πετώντας. Ο ιππότης δυέλυσε το δόρυ του πάνω στις φολίδες του δράκου και στη συνέχεια πήδησε από το άλογό του συνεχίζοντας τη μάχη με το σπαθί και την ασπίδα (Σημ. Aragorn : Που είναι τα σκυλιά; Τσάμπα η προπόνηση). Ο δράκος σηκώθηκε στα δυό του πισινά πόδια προσπαθώντας να πιάσει τον ιππότη με τα μπροστινά, δίνοντας έτσι την ευκαρία στον ιππότη να τον χτυπήσει στο μαλακό σημείο του λαιμού. Τελικά και οι δύο έπεσαν ο δράκος νεκρός και ο ιππότης από τη κούραση της μάχης ή από τη δηλητηριώδη αναπνοή του δράκου. Αμέσως οι υπηρέτες έτρεξαν προς βοήθεια του ιππότη τράβηξαν το θηρίο από τον αφέντη τους και του πρόσφερα νερό για να συνέλθει, Στη συνέχεια καβάλησε το άλογό του και γύρισε θριαμβευτικά στη πόλη όπου αν και αρχικά του είχαν φερθεί ασχημα τώρα τον επιβράβευσαν με έναν πολύ υψηλό βαθμό του τάγματος και τον έκαναν Μάγιστρο της περιοχής