Είχε πάει στο Ησυχαστήριο μια γνωστή στο Γέροντα η οποία είχε φέρει μαζί της και έναν ευλαβέστατο ιερέα τον π. Νικόλαο, άλλοτε εφημέριο του Ιερού Ναού Αγίου Νεκταρίου στο αεροδρόμιο Ελληνικού (Ολυμπιακής). Ο ιερέας είχε έρθει για πρώτη φορά. Κάθισαν έξω στην αυλή και η Γερόντισσα πήγε να το αναγγείλει στο Γέροντα.

Μόλις όμως άνοιξε τη πόρτα, πριν ακόμα του μιλήσει της λέει :

- Καλογραία, πες στον παπα-Νικόλα να έρθει μέσα.

Εκείνη νόμιζε πως ο Γέροντας εννοούσε τον εφημέριο της εκκλησίας – ενορίας τους ο οποίος ερχόταν κάπως συχνά. Του λέει :

- Γέροντα δεν είναι ο παπα-Νικόλαος. Εκείνος είναι τώρα στην εκκλησία του.

Της απαντά :

- Πες του να έρθει μέσα

- Γέροντα, δεν σου είπα, δεν είναι εκείνος εδώ, άλλος είναι

- Το ξέρω. Στον ιερέα που είναι έξω, σου λέω να του πεις να έρθει. Νικόλαο τον λένε.

Τότε κατάλαβε η Γερόντισσα, πλησιάζει τον ιερέα και τον ρωτά :

- Πάτερ, σε γνωρίζει ο Γέροντας;

- Όχι πρώτη φορά έρχομαι, απάντησε ο επισκέπτης ιερέας.

- Είσαι ο πάτερ Νικόλαος; τον ξαναρωτά.

- Ναι απάντησε εκείνος, με καταφανή έκλπηξη.

- Πήγαινε μέσα, σε θέλει