Κάποια φορά όταν πήγα είχα μεγάλη λύπη διότι είχα υπερβολική στενότητα χρημάτων και εκτός αυτού είχα λάβει και μια ειδοποίηση να πληρώσω κάτι φόρους, Μια-δυο μέρες νωρίτερα πριν πάω στο Γέροντα με είχε καταλάβει μεγάλη λύπη. Τα χρήματα δεν μου έφταναν για όλο το χρέος. Τι θα έκανα; Όταν πήγα μετά από λίγο μου λέει :

«Κανονικά από σένα καλογραία δεν έπρεπε να παίρνει χρήματα ο Δήμαρχος, δηλ. φόρους κλπ. Εσύ ακόμη και αυτόν τον περνάς στο κομποσχοίνι σου αλλά τι να κάνουμε! Πάρε αυτό το φάκελο, μη πεις όχι, αμαρτία θα κάνεις, διότι σου χρειάζονται τα χρήματα να πληρώσεις το χρέος σου… Επίσης πάρε και αυτό το φάκελο και να το δώσεις εις τον τάδε… Αυτός δεν έχει τώρα χρήματα και κλαίει! Παίρνει τόσα χρήματα αλλά τις πρώτες μέρες του μηνός μόνο γελάει, τις δε υπόλοιπες κλαίει, διότι τα μοιράζει και μετά δεν του φτάνουν.

Όταν έφτασα στο κελί μου και άνοιξα το φάκελο αναλύθηκα σε δάκρυα και πόνεσε η ψυχή μου. Ήταν τόσα τα χρήματα όσα ακριβώς μου έλειπαν για να συμπληρώσω και πληρώσω το χρέος μου