2006, ώρα περίπου 2 παρά τα ξημερώματα.

Εγώ με τον αδερφικό μου φίλο Δημήτρη και τα ξαδέρφια του αποφασίσαμε να κάνουμε την διαδρομή Γλύφαδα-Παραλία Σεργούλας για να απολαύσουμε το καλοκαιρινό βραδάκι. Αφού εξοπλιστικάμε με μπυρόνια ξεκινήσαμε παραλιακά χαζεύοντας και γελώντας. Περάσαμε την τοπική παραλία Αμπελάκι και συνεχίσαμε προς το χωριό.

Για όσους ξέρουν, πριν μπείς στο χωριό περνάς ένα γεφυράκι και μια παιδική χαρά γεμάτη πλατάνια. Εκεί δεν γίνεται να μην περάσεις και να μην ανατριχιάσεις. Πειράξαμε ο ένας τον άλλον και κάναμε διάφορες "τρομακτικές" σκέψεις. Μπαίνοντας στο γεφυράκι είδαμε κάποιον να ανηφορίζει. Κοπήκαμε και παγώσαμε στις θέσεις μας. Μετά απο λίγο γελάσαμε πολύ γιατί ήταν ένας γνωστός μας ο οποίος πήγαινε σε τοπικό μπαρ. Χαλαρώσαμε στο μόλο της Σεργούλας και κάποια στιγμή αποφασίσαμε να πάρουμε το δρόμο της επιστροφής για την Γλύφα.

Ανηφορίσαμε ξανά προς το γεφυράκι και εκεί πραγματικά κοκαλώσαμε. Ακούσαμε δυνατά γέλια κάτω από τα πόδια μας, στο ποτάμι.  Δεν ξέρω αν ήταν κάποιος ή κάτι, αλλά θυμάμαι τρέχαμε μέχρι που βρήκαμε το τοπικό μπαρ και τηλεφωνήσαμε να έρθουν να μας πάρουν.

ΥΓ: Από τότε έχω να περάσω μόνος μου με τα πόδια από αυτό το σημείο. Ακόμα και πρωί με το αυτοκίνητο, νίωθω αυτή την ανατριχίλα όπως το 2006.