Ήταν αρχές της δεκαετίας του '60, όταν στη Πεντέλη γνωρίστηκε ένα ζευγάρι. Εκείνος ήταν ένα πολύ όμορφο αγόρι και το κορίτσι είχε προικιστεί από τη μοίρα με λεπτά και ευγενικά χαρακτηριστικά.

Αν και είχαν δώσει υπόσχεση γάμου, τα πράγματα μάλλον δεν πήγαν και τόσο καλά. Έφτασε λοιπόν η στιγμή που ο άντρας αποχαιρέτησε την κατάξανθη κοπέλα φιλώντας την για τελευταία φορά. Εκείνη τον πρώτο καιρό φαινόταν ότι άντεχε τον χωρισμό. Ύστερα όμως από λίγο, μη μπορώντας να ζει άλλο μακριά του και γνωρίζοντας πως δεν υπήρχε περίπτωση γυρισμού, πήρε την σκληρή απόφαση να φύγει από αυτή τη ζωή, πέφτοντας από το πιο ψηλό σημείο της περιοχής.

Από αυτό το σημείο και έπειτα, πολλοί υποστηρίζουν ότι η πραγματική ιστορία μπλέκεται με το μύθο και το φανταστικό. Πιθανόν κάποιοι να αρνηθούν όσα θα παραθέσω ή να γελάσουν με αυτά που θα διαβάσουν, αλλά ότι και αν σας λέω είναι αλήθεια... Κι αυτό γιατί δεν είναι λίγες οι μαρτυρίες που οδηγοί - είτε από τα μέρη μας είτε περαστικοί - έχουν δει τη λεπτή και ψηλή κορμοστασιά της να στέκεται στην άκρη του δρόμου και να παρακαλά τα λιγοστά αυτοκίνητα να σταματήσουν. Όταν λοιπόν κάποιος οδηγός σταματήσει και ανοίξει το παράθυρο για να δει τι χρειάζεται μια κοπέλα μόνη μέσα στην ερημιά, εκείνη απαντά πως είναι ανάγκη να βρει τον αρραβωνιστικό της.

Και όσοι μέχρι στιγμής έχουν δεχτεί να την βοηθήσουν και να την πάνε στον άντρα της, λόγα μέτρα παρακάτω τους παρακαλά να σταματήσουν. Τους ζητά να της ανοίξουν την πόρτα και αφού βγαίνει από το αυτοκίνητο, τους κοιτά μέσα στα μάτια και τους λέει με μια ήρεμη φωνή : "Ευχαριστώ που με βοηθήσατε και με φέρατε έως εδώ. Ξέρετε, δεν μπορώ να πάω παρακάτω. Σ' αυτό το σημείο σκοτώθηκα".