Οι κάτοικοι τις περιοχής στην οποία ζω, είναι αγρότες και κτηνοτρόφοι. Τις καλοκαιρινές νύχτες είναι στα χωράφια τους αφού ασχολούνται με τη καλλιέργεια καπνού. Έτσι έχουν δει πολλά. Το πρώτο δικό μου περιστατικό έγινε τον Ιούλιο του 1992.Καθόμασταν στο μπαλκόνι και τρώγαμε με ένα ζευγάρι φίλων από την Αθήνα. Ξαφνικά η κοπέλα μας λέει πως είδε ένα παράξενο φως που έτρεχε με ιλιγγιώδη ταχύτητα και χάθηκε. Για να πω την αλήθεια την ειρωνεύτηκα κάπως, λέγοντας πως εδώ ο ουρανός είναι τόσο καθαρός που μάλλον ήταν κάποιο αστέρι . Σε 5' λεπτά όμως άρχισε ένα πραγματικό σόου. Καμιά δεκαριά τέτοια φωτάκια εμφανίζονταν από το πουθενά έκαναν μια μικρή πορεία και εξαφανιζόντουσαν πάλι. Δεν ήταν αστέρια σίγουρα. Εμένα προσωπικά μου έδιναν την αίσθηση πως είναι κάτι που μοιάζει με ηλεκτρισμό. Μου φαινόταν σαν σπινθήρες. Ίσως γιατί η ταχύτητα ήταν τρομακτική. Αυτό συνεχίστηκε μια ώρα περίπου. Ο άντρας της παρέας ετοιμάστηκε να πάρει στην αστυνομία. Θεώρησε πως αυτό είναι<εισβολή> ή κάτι τέτοιο. Γήινο πάντως. Δεν τον άφησα, και προτίμησα να πάρω στα τοπικά κανάλια. Πράγματι από το κανάλι βγήκαν (από ότι μας είπαν) στην ταράτσα για να παρατηρήσουν και αυτοί. Δεν είδαν τίποτα. Άλλωστε αυτοί ήταν μέσα στην πόλη και εμείς 15χλμ ΒΔ. Πέρασε περίπου άλλο ένα μισάωρο και ξαφνικά βλέπουμε ένα μεγάλο φωτεινό αντικείμενο(σε μέγεθος περίπου της πανσελήνου), κατακόκκινο, να κατεβαίνει κάθετα, πίσω από τα σπίτια, σε κάποιο σημείο των αγρών που εδώ το ονομάζουν Μπουρνάζι. Περιττό να σας πω πως τα παιδιά θέλησαν να μπούμε μέσα. Και μάλιστα να κλείσουμε πόρτες και παράθυρα. Την επόμενη μέρα είχαμε βγει για φαγητό σε ένα ταβερνάκι. Εκεί δυο κάτοικοι της περιοχής συζητούσαν για 3 μεγάλα φώτα που είδαν να κατεβαίνουν το προηγούμενο βράδυ σε έναν αγρό κοντά στον δικό τους. Βέβαια ρωτήσαμε περιοχή και μας είπαν την ίδια. Πίστευαν μάλιστα πως ήταν ελικόπτερα, αλλά χωρίς να ακούσουν τον γνωστό ήχο. Ούτε και πήγαν κοντά για να ελέγξουν.