Ο Γιώργος Κρασσάς από το Φιλώτι, αποφάσισε να πάει στη δουλειά την ημέρα του Αγίου Σπυρίδωνα που είναι μεγάλη αργία στη περιοχή, γιατί έπρεπε επειγόντως να τελειώσει ένα τοίχο που έχτιζε στο κτήμα του. Εκείνο το απόγευμα δεν επέστρεψε στο σπίτι του. Ο πατέρας του Γιώργου πήγε να τον ψάξει στο χωράφι και τον βρήκε λιπόθυμο στο χώμα. Τον έφερε πίσω στο Φιλώτι όμως ο Γιώργος δεν ξαναβρήκε τη μιλιά του, αλλά έμεινε μουγκός. Λίγο καιρό μετά έτυχε να επισκεφτεί την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα στη Τραγαία. Όταν είδε την εικόνα του αγίου αναγνώρισε αμέσως εκείνον που τον είχε χτυπήσει και είχε ρίξει κάτω. Άρχισε να προσεύχεται στον άγιο και αμέσως μετά ξαναβρήκε τη λαλιά του. Ο κόσμος πιστεύει ότι ο Άγιος Σπυρίδωνας είχε ρίξει κάτω τον Γιώργο για να του υπενθυμίσει ότι πρέπει να σέβεται την ημέρα της γιορτής του.