Είναι τελικά αξιοπρόσεκτο το πόσες στρατιωτικές εγκαταστάσεις επάνω ή δίπλα στην Πεντέλη είχαν επιφορτιστεί με τηλεπικοινωνιακές δραστηριότητες. Η βάση της Νέας Μάκρης, που απείχε 8 περίπου χιλιόμετρα από την κορυφή του βουνού, ήταν μια μεγάλη βάση τηλεπικοινωνιών του αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού (NAVCOMMSTA), υπόγεια κατά το μεγαλύτερο της μέρος. Ως τέτοια αναφερόταν άλλωστε και επισήμως (Naval Communication Station Greece at Nea Makri - http://www.submarinesailor.com/tempshoreduty.asp). Η κατασκευή της είχε ξεκινήσει το 1953, ενώ η βάση ανέστειλε οριστικά τη λειτουργία της τον Αύγουστο του 1990. Δύο ημέρες πριν την οριστική υποστολή της αμερικανικής σημαίας από τη βάση στις 17 Αυγούστου 1990, το ακόλουθο μήνυμα διαβάστηκε στο προσωπικό της (NAVY NEWS SERVICE): «...Η βάση της Νέας Μάκρης έτρεξε έναν εντυπωσιακό "Μαραθώνιο", προσφέροντας τηλεπικοινωνιακή υποστήριξη άμεση, ασφαλή και αξιόπιστη, προς τον έκτο στόλο, τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ στη Μεσόγειο και τις αμερικανικές δυνάμεις στη νοτιοανατολική Ασία. Ανταποκριθήκατε με επιτυχία σε κάθε καινούρια πρόκληση... ...Οι τεχνολογικές εξελίξεις που επήλθαν με την πάροδο των ετών μάς επέτρεψαν να μετασταθμεύσουμε τη δραστηριότητα μας αλλού, χωρίς απώλεια στην επιχειρησιακή ικανότητα...».

Οι χώροι της βάσης τηλεπικοινωνιών στη Νέα Μάκρη.

Η βάση της Νέας Μάκρης ήταν αμιγώς αμερικανική. Η γειτονική υπόγεια ναυτική βάση τηλεπικοινωνιών στους πρόποδες της Πεντέλης ανήκε μεν στο ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό, υπαγόταν όμως στο ΝΑΤΟ. Ο χώρος της βάσης αυτής είχε απαλλοτριωθεί το 1958, με επίσημη δικαιολογία τότε τη δημιουργία χώρου στέγασης των εθνικών κειμηλίων του ελληνικού ΠΝ (να και μια ακόμα ενδιαφέρουσα σύμπτωση: ήταν ακριβώς την ίδια εκείνη χρονιά που, όπως είδαμε, το USN ξεκινούσε την όλη έρευνα γύρω από το πρόγραμμα ELF). Αντί γι' αυτό, λίγο αργότερα στο χώρο κατασκευάστηκε η υπόγεια ναυτική βάση τηλεπικοινωνιών, η οποία και επισήμως λειτουργούσε σε συνεργασία με την αμερικανική ναυτική βάση τηλεπικοινωνιών στη Νέα Μάκρη. Το 1983, μάλιστα, η βάση αυτή χαρακτηρίστηκε με προεδρικό διάταγμα "Ναυτικό Οχυρό", ενώ η γύρω περιοχή χαρακτηρίστηκε "Επιτηρούμενη Ζώνη" (http://www.geocities.com/nautikivasi/Eleutherotypia.htm).

Οι κεραίες της βάσης τηλεπικοινωνιών στους πρόποδες της Πεντέλης.

Για να τα ξαναδούμε όλα μαζί. Έχουμε δύο διαφορετικές ναυτικές βάσεις τηλεπικοινωνιών εκατέρωθεν του βουνού και σε απόσταση 12 περίπου χιλιομέτρων μεταξύ τους. Έχουμε ένα σταθμό στην κορυφή, ο οποίος εξυπηρετούσε και αυτός στρατιωτικές τηλεπικοινωνίες. Έχουμε ΝΑΤΟϊκής χρηματοδότησης στρατιωτικά έργα στη σπηλιά της Πεντέλης, τα οποία ξεκινούν το 1977, σταματούν το 1983, ξαναξεκινούν το καλοκαίρι του 1990 και ξανασταματούν το φθινόπωρο του ίδιου έτους. Μέσα σε όλα αυτά, έχουμε και ένα περιβαλλόμενο από κεραίες εκκλησάκι, με σφραγισμένα παράθυρα και απογυμνωμένο εσωτερικό, που μέσα του έκρυβε ένα μεγάλο container, και μέσα σ' αυτό, πομποδέκτες μαζί με άλλα ηλεκτρονικά μηχανήματα. Έχουμε, τέλος, και έναν οργισμένο Αρχιμανδρίτη που διαμαρτύρεται εντόνως και απειλεί να εγείρει μεγάλο θέμα...

Η συζήτηση της ενότητας αυτής ξεκίνησε από τα αναγραφόμενα στο απόσπασμα ενός βιβλίου. Μετά τα όσα είδαμε και είπαμε, είναι καιρός να αρχίσουμε να κλείνουμε τον «κύκλο» μας.

Τελικά, υπάρχει πράγματι ένας υπόγειος ηλεκτρομαγνητικός δίαυλος που ενώνει τη Virginia των ΗΠΑ με την ευρύτερη περιοχή της Νέας Μάκρης, εδώ στην Αττική;

Για να απαντηθεί με απόλυτη βεβαιότητα το ερώτημα αυτό, θα απαιτούνταν συγκεκριμένες, δαπανηρές και εμπεριστατωμένες μελέτες, με εξειδικευμένες μετρήσεις, από ειδικούς επιστήμονες και ειδικά όργανα. Μιας και, προφανώς, κάτι τέτοιο μας υπερβαίνει, εκείνο που μπορούμε να κάνουμε εδώ είναι να αξιολογήσουμε τα διάφορα αποσπασματικά ή «παράπλευρα» στοιχεία που έχουμε δει ως τώρα. Ας ξαναθυμηθούμε, λοιπόν, μερικά από τα αναμφισβήτητα και τεκμηριωμένα στοιχεία της ιστορίας αυτής.

Είδαμε ότι το Μαγνητικό Παρατηρητήριο Πεντέλης καταγράφει συχνές και ασυνήθιστες -σε παγκόσμιο επίπεδο- έντονες εξάρσεις της έντασης του γεωμαγνητικού πεδίου στην περιοχή, που πολλές φορές φτάνουν σε κλίμακα «σφοδρής γεωμαγνητικής καταιγίδας». Είδαμε μια επιστημονική μελέτη, σύμφωνα με την οποία αυτές οι διακυμάνσεις ταυτίζονται χρονικά με σεισμικές δονήσεις, συγκεκριμένα στην περιοχή της Πεντέλης («Αυτός ο χρονικός συσχετισμός είναι εντονότερος στη «γειτονιά» του Μαγνητικού Παρατηρητηρίου Πεντέλης και εξασθενεί γοργά με την αύξηση της απόστασης απ' αυτό· ο βέλτιστος συσχετισμός παρατηρείται εντός ακτίνας 250 χιλιομέτρων από την Πεντέλη.»). Ο προτεινόμενος μηχανισμός συσχετισμού μεταξύ σεισμικών δονήσεων και διακυμάνσεων γεωμαγνητικού πεδίου είδαμε ότι προβλέπει τη δημιουργία ηλεκτρομαγνητικών δινών στη Λιθόσφαιρα και θεωρείται σχετικά σπάνιος («Αν γενεσιουργός αιτία είναι πράγματι ο μηχανισμός Duma - Ruzhin, η στατιστική ανάλυση δείχνει ότι αυτός ο μηχανισμός σκανδάλης για την πρόκληση σεισμών είναι σχετικά σπάνιος...»), τη στιγμή που σε άλλη μελέτη, η οποία διενεργήθηκε συγκεκριμένα για το πεντελικό μάρμαρο, διαπιστώθηκε ότι αυτό διαθέτει πιεζοηλεκτρικές ιδιότητες, και άρα αποδίδει ηλεκτρικά φορτία ακόμα και στις πιο ανεπαίσθητες σεισμικές δονήσεις. Είδαμε ότι, αν και ο προτεινόμενος μηχανισμός μπορεί θεωρητικά να εξηγήσει το συσχετισμό μεταξύ εξάρσεων του γεωμαγνητικού πεδίου και σεισμικής δραστηριότητας σε έναν τόπο, εντούτοις αδυνατεί να εξηγήσει την ανεξάρτητα από την εποχή του έτους παρατηρούμενη ημερήσια υπέρμετρη συγκέντρωση σεισμικών δονήσεων στην Πεντέλη («Απροσδόκητες συναθροίσεις σεισμικών δονήσεων, ανάλογα με την ώρα της ημέρας παρατηρούνται επίσης. Για παράδειγμα, φαίνεται να υπάρχει μια υπέρμετρη συγκέντρωση σεισμικών δονήσεων μεταξύ 19:00 και 21:00, άσχετα με το μέγεθος της δόνησης και με την εποχή του έτους.»), καθώς αυτός θα ήταν αναμενόμενο να προκαλεί μια εποχιακή διακύμανση στη συγκέντρωση σεισμικών δονήσεων («...ο μηχανισμός Duma - Ruzhin θα ήταν αναμενόμενο να προκαλεί μια εποχιακή διακύμανση στην εκδήλωση σεισμικών δονήσεων, δεδομένου ότι και οι διακυμάνσεις στην κατάσταση της Ιονόσφαιρας είναι πιο έντονες κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.» - αν όμως οι γεωμαγνητικές διαταραχές της Πεντέλης δεν οφείλονται μονάχα στην εποχιακή διακύμανση της Ιονόσφαιρας, αλλά και σε κάτι άλλο, πιο μόνιμο, τότε...).

'Ασχετα με οτιδήποτε άλλο, τα παραπάνω είναι από μόνα τους πολύ ενδιαφέροντα σε σχέση με την Πεντέλη. Είδαμε, όμως, και πολλά ακόμη στοιχεία γύρω από το όλο θέμα.

Είδαμε ότι η ύπαρξη των τελλουρικών ρευμάτων, καναλιών ροής ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας δηλαδή, που διατρέχουν υπογείως τη Γη, είναι γνωστή και δεδομένη. Είδαμε ότι τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα των τελλουρικών ρευμάτων ανήκουν κυρίως στην μπάντα ELF. Είδαμε ότι το αμερικανικό Πολεμικό Ναυτικό κατασκεύασε ένα παγκόσμιο σύστημα τηλεπικοινωνιών που βασιζόταν, ακριβώς, στα κύματα ELF. Είδαμε ότι τα κύματα ELF του συστήματος αυτού διαδίδονταν βασικά μέσω της Ιονόσφαιρας, και από αυτή, διαμέσου του γεωμαγνητικού πεδίου, στο υπέδαφος. Είδαμε ότι στην Πεντέλη υπάρχει σταθμός παρατήρησης της Ιονόσφαιρας και ότι αυτός χρηματοδοτείται και συμμετέχει εδώ και χρόνια σε ερευνητικά προγράμματα του ΝΑΤΟ, ενώ στους βορειοανατολικούς πρόποδες του βουνού, σε απόσταση μόλις 4,5 χιλιομέτρων από το σημείο όπου υπήρχε εγκατεστημένη η βάση της Νέας Μάκρης, λειτουργεί το Κέντρο Δορυφόρων Διονύσου, που ασχολείται με «μελέτες του Γεωειδούς στον ελληνικό χώρο και των μεταβολών του γήινου πεδίου βαρύτητας». Είδαμε το έντονο και περίεργο «τηλεπικοινωνιακό παιχνίδι» που παιζόταν επί δεκαετίες μεταξύ Πεντέλης και Νέας Μάκρης.
Είδαμε ότι και στη Virginia των ΗΠΑ σημειώνονται σχετικά έντονες διαταραχές του γεωμαγνητικού πεδίου. Είδαμε ότι οι πρώτες δοκιμές του "Project ELF" έγιναν στη Βόρεια Carolina και τη Virginia των ΗΠΑ. Είδαμε ότι το Μαγνητικό Παρατηρητήριο Πεντέλης εγκαταστάθηκε στο λόφο "Κουφό" και ξεκίνησε τη λειτουργία του το 1958. Η κατασκευή της υπόγειας ναυτικής βάσης τηλεπικοινωνιών στους πρόποδες της Πεντέλης, λίγα χιλιόμετρα παραδίπλα, ξεκίνησε και αυτή το 1958, την ίδια ακριβώς χρονιά που ξεκίνησαν και οι πρώτες έρευνες του "Project ELF". Ο χώρος της βάσης έφτασε να χαρακτηριστεί το 1983 "Ναυτικό Οχυρό", ενώ η γύρω περιοχή χαρακτηρίστηκε "Επιτηρούμενη Ζώνη". Μάλιστα, ο πρώην υφυπουργός Εθνικής 'Αμυνας Δ. Αποστολάκης, εν μέσω εντόνων πιέσεων από πλευράς κατοίκων προς απομάκρυνση της βάσης από την περιοχή τους, είχε δηλώσει το 1998 στη Βουλή σχετικά με τη βάση αυτή: «...Οι εγκαταστάσεις των Βριλησσίων λειτουργούν αδιαλείπτως ως κέντρο λήψεως του Π.Ν. και αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της δομής των επικοινωνιών όχι μόνο του Π.Ν., αλλά και του NATO και η στρατηγική θέση που κατέχουν οι συγκεκριμένες τηλεπικοινωνιακές εγκαταστάσεις καθιστά αδύνατη τη μεταφορά τους σε άλλη περιοχή...». Σημειωτέον ότι την εποχή της περίεργης αυτής δήλωσης του τότε υφυπουργού Εθνικής 'Αμυνας η βάση της Νέας Μάκρης είχε ήδη κλείσει προ πολλού, οπότε η κρισιμότητα της στρατηγικής θέσης της βάσης που «καθιστούσε αδύνατη τη μεταφορά της σε άλλη περιοχή» δε θα μπορούσε να σχετίζεται με την εγγύτητα της βάσης της Νέας Μάκρης. Η βάση τελικά έκλεισε και μεταφέρθηκε στην Αίγινα, ο χώρος όμως που αυτή καταλάμβανε αποδόθηκε στους κατοίκους μόλις τον Οκτώβριο του 2004, ένα μήνα μετά την επίσημη ανακοίνωση της κατάργησης του συστήματος τηλεπικοινωνιών ELF.

Ναι, πιστεύουμε πως κατά πάσα πιθανότητα ο ηλεκτρομαγνητικός αυτός δίαυλος -όχι απαραίτητα με την ακριβή περιγραφή που του αποδίδεται στο απόσπασμα- είναι υπαρκτός. Γιατί όχι, άλλωστε; Η ύπαρξη τελλουρικών ρευμάτων στο υπέδαφος είναι γνωστή και επιβεβαιωμένη, τα δε μαγνητοτελλουρικά κύματα των ρευμάτων αυτών χρησιμοποιούνται για ποικίλου περιεχομένου επιστημονικές μελέτες.

Υπάρχουν, πάντως, και αρκετές ενδιαφέρουσες συμπτώσεις στο θέμα αυτό.

Θέλετε μια τέτοια χαριτωμένη σύμπτωση; Λοιπόν, λίγο νοτιότερα και σε απόσταση τριών μόλις χιλιομέτρων από τη Νέα Μάκρη, στη γενική περιοχή της οποίας σύμφωνα με το συγγραφέα του αποσπάσματος εκδηλώνεται το "Μαγνητικό Μάτι" (κατά λέξη) του διαύλου, βρίσκεται η περιοχή που ονομάζεται "Μάτι" Αττικής.

Θέλετε άλλη μια χαριτωμένη σύμπτωση; Το 2002, στην περιοχή "Μπρεξίζα" της Νέας Μάκρης, την ίδια ακριβώς περιοχή όπου βρισκόταν εγκατεστημένη και η πρώην αμερικανική βάση, η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως ένα από τα μεγαλύτερα αιγυπτιακά ιερά που έχουν βρεθεί στην Ελλάδα, έκτασης τεσσάρων περίπου στρεμμάτων και αφιερωμένο στη θεά Ίσιδα. Το αιγυπτιακό αυτό ιερό χρονολογείται από τη ρωμαϊκή εποχή, και συγκεκριμένα από τον 2ο μ.Χ. αιώνα. Ανάμεσα σε άλλα ευρήματα, βρέθηκαν και δύο καλοδιατηρημένα αγάλματα της θεάς (Τα ΝΕΑ onLine - ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ).

Θέλετε και τρίτη χαριτωμένη σύμπτωση; Ο υιός της Ίσιδας, σύμφωνα με την αιγυπτιακή μυθολογία, ήταν ο θεός Ώρος, σύμβολο του οποίου ήταν το πασίγνωστο αιγυπτιακό σύμβολο "Μάτι στον ουρανό".

Το Μάτι του Ώρου.

Όσο για την Ίσιδα, αυτή στις διάφορες απεικονίσεις και αγάλματα παριστάνεται συνήθως φέροντας πάνω από το κεφάλι της έναν ηλιακό δίσκο, εκατέρωθεν του οποίου καταλήγουν τα δύο άκρα κεράτων που διέρχονται κάτω από το δίσκο αυτό.

Ένα από τα δύο αγάλματα της Ίσιδας που βρέθηκαν στην περιοχή "Μπρεξίζα" Νέας Μάκρης.

Η Νέα Μάκρη απέχει 5 μόλις χιλιόμετρα από τους ανατολικούς πρόποδες της Πεντέλης. Και, όπως λέγαμε και πριν, άσχετα με την ύπαρξη ή όχι ηλεκτρομαγνητικού διαύλου, η περιοχή της Πεντέλης φέρει σαφείς ενδείξεις για την εκδήλωση μιας έντονης γεωμαγνητικής δραστηριότητας. Από μια συζήτηση, λοιπόν, όπως αυτή δε θα μπορούσε να λείπει η αναφορά σε ένα άλλο κομβικό σημείο της όλης ιστορίας: τα έργα της σπηλιάς.

Πριν όμως διατυπώσουμε κάποιες σκέψεις για τα εν λόγω έργα, θα πρέπει να αναφερθούμε σε ένα υπόλειμμα τους κοντά στη σπηλιά, ο τρόπος κατασκευής και η σκοπιμότητα του οποίου αποτελούσε για εμας γρίφο επί πολλά χρόνια. Μιλάμε για μια τεχνητή σήραγγα, η οποία βρισκόταν στον πάτο ενός πηγαδιού, σε απόσταση 80 περίπου μέτρων από τη σπηλιά.

Ακολουθώντας κανείς το χωματόδρομο προς τη σπηλιά φτάνει σε μια τελική ανηφόρα 100 περίπου μέτρων που οδηγεί σε ένα μεγάλο πλάτωμα, στα αριστερά του οποίου και σε απόσταση λίγων δεκάδων μέτρων εντοπίζεται το άνοιγμα της σπηλιάς. Στο τέλος ακριβώς της ανηφόρας αυτής και αριστερά, ανάμεσα σε βράχους, βρίσκεται το πηγάδι με τη σήραγγα στον πυθμένα του.

Πίσω από αυτό το πεύκο βρίσκεται το πηγάδι...

...και στο βάθος του πηγαδιού...

...υπάρχει αυτή η σήραγγα, που καταλήγει τυφλά, τρία περίπου μέτρα παραπέρα.

Όπως λοιπόν γράφαμε, δεν μπορούσαμε να φανταστούμε κανένα λογικοφανή τρόπο μέσω του οποίου η σήραγγα αυτή θα μπορούσε να είχε διανοιχτεί μέσα από το στενόχωρο άνοιγμα του πηγαδιού. Και είχαμε δίκιο να απορούμε, καθότι η σήραγγα, όντως, δεν είχε διανοιχτεί από το εσωτερικό του πηγαδιού. Την απάντηση μαζί με τις συνοδευτικές φωτογραφίες που την αποδεικνύουν μας παραχώρησε ένας άνθρωπος που είχε παρακολουθήσει σχεδόν αδιαλείπτως την εξέλιξη των έργων του 1977, και ο οποίος επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία του. Τον ευχαριστούμε θερμά.
http://www.iranon.gr/