Στις 3πμ της 27ης Οκτωβρίου 1955, ο 20χρονος σμινίτης Αθανάσιος Γκάρης ήταν σκοπός στην αεροπορική βάση του Άραξου όταν είδε σε απόσταση 20 μέτρων να τον πλησιάζει αθόρυβα μια σκιά. Προχώρησε σε αναγνώριση και όπλισε το τουφέκι του αλλά άκουσε μια απόκοσμη φωνή να τον προειδοποιεί ότι τα όπλα είναι άχρηστα εμπρός στο "θείον". Το όπλο ξέφυγε από τα χέρια του και στάθηκε όρθιο ενώ και το κινητό ουριαίο αποσπάστηκε, την άλλη μέρα βρέθηκε 50μ. μακρύτερα. Η σκιά του συστήθηκε ως η Παναγία, του γνωστοποίησε ότι ο κόσμος βλασφημεί το όνομά της και γι' αυτό έγιναν καταστροφές και πλυμμήρες. Τέτοια δεινά θα έρχονταν και το 1956. Ο σμηνίτης θα έπρεπε να το πει αυτό σε όλους. Η οπτασία εξαφανίστηκε μέσα σε εκτυφλωτικό φως, λέγοντάς του ότι θα ξανάρθει. Την άλλη μέρα ο Γκάρης ζήτησε να φυλάξει σκοπιά στο ίδιο σημείο. Δύο άλλοι "άπιστοι" στάθηκαν σε 50μ. απόσταση. Ο σμηνίτης είδε την οπτασία η οποία του επανέλαβε ότι του είχε πει, πλην όμως οι δύο άλλοι δεν είδαν τίποτα. Κατόπιν ο Γκάρης εισήχθη στο νοσηλευτήρο της βάσης με νευρικό κλονισμό.(Εφημερίδα Απογευματινή 31-10-1955)