Στις αρχές του καλοκαιριού του 1933 η συνοικία Ντεπώ ήταν ανάστατη από την εμφάνιση μιας λευκής οπτασίας η οποία περιγράφηκε από άλλους ως "άγιος" από άλλους ως "παπάς στα ολόασπρα ντυμένος" και από κάποιους άλλους απλώς σαν "φάντασμα". Όλα άρχισαν στις 9 Ιουνίου το απόγευμα στην οδό Θερμοπυλών, όταν σήμαναν οι καμπάνες του εσπερινού. Ο 10χρονος Τάκης Αναγνωστόπουλος διάβαζε τα μαθήματά του στο παράθυρο του σπιτιού του που βρισκόταν απέναντι από έναν λοφίσκο. Το βλέμμα του έπεσε στο λοφίσκο όπου είδε έναν παπά με μεκαριά γενειάδα να κάθεται πάνω σε κάτι μεγάλες πέτρες και να διαβάζει. Περιέργως ο παπάς φορούσε άσπρα άμφια. Το παιδί τρόμαξε και φώναξε τη μητέρα του αλλά όταν η γυναίκα ήρθε η οπτασία είχε εξαφανιστεί. Το ίδιο βράδυ ο μικρός Γιαννάκης Τιτίλιας είχε βγει στην αυλή του σπιτιού του όταν είδε στις ίδιες πέτρες τον "ασπροντυμένο παπά", όρθιο αυτή τη φορά, να στρέφεται πότε προς τη μια πλευρά και πότε προς την άλλη. Το πρόσωπο της οπτασίας ήταν ακαθόριστο. Ο μικρός φώναξε τον πατέρα του, ο οποίος είδε και αυτός τον "παπά". Ξαφνικά η οπτασία χάθηκε από τα μάτια τους.
Ξανά το ίδιο βράδυ ο γείτονας ξυλουργός Καραγκουνίδης είχε βγει στον κήπο στις 11:30. Πϊστευε ότι "κατι" θα γινόταν εκείνη τη νύχτα, έχοντας πληροφορηθεί τις ιστορίες των παιδιών. Και αυτός είδε ένα "κάτασπρο φάσμα ως ένα μέτρο ύψος επάνω στις πέτρες, στο μέσο δε ακριβώς του φάσματος υπήρχε μια βούλα μαύρη". Αμέσως φώναξε τη γυναίκα του και τον δημοδιδάσκαλο Μετζελιώτη που βρίσκονταν μέσα στο σπίτι. Και οι δύο βγήκαν και είδαν το "φάσμα".
"Μου περιέγραψαν και αυτοί το φάσμα όπως το έβλεπα και εγώ. Σε λίγο η μια βούλα έγιναν δύο στα πλευρά του φάσματος που ήταν σχεδόν διαφανές. Και αμέσως κατοπιν στο μέρος που ήτο το φάσμα, φάνηκε σαν να βγαίνει ένα σύννεφο καπνού και μεγάλωσε το φάσμα και πήρε σχήμα σώματος ανθρώπου με τα χέρια ψηλά σαν να εδέετο. Σ' αυτή τη στάση στάθηκε αρκετά λεπτά. Όταν δε έπεσε πάνω του το φως του ηλεκτρικού κατά τις 12:10 έχασε λίγο τη λευκότητά του. Ενω όμως στεκόταν έτσι χάθηκε από τα μάτια μας χωρίς κανείς μας να καταλάβει πως και από που. Σαν να ανελήφθη. Η εξαφάνισις αυτή έγινε μόλις λάλησε ένας κόκορας".
Κοσμος άρχισε να συρρέει στον τόπο της εμφάνισης τις επόμενες μέρες. Κάποιοι ζητούσαν να γίνει ανασκαφή στο σημείο κάτω από τις πέτρες στο λοφίσκο. Οι πέτρες δεν ήταν συνηθισμένες: ήταν λειαμένες και παράταιρες με το χώρο, συνεπώς ίσως ανήκαν σε κάποιο παλαιότερο κτίσμα που είχε γκρεμιστεί η παραχωθεί. Αρκετοί θεώρησαν πως η εμφάνιση του "παπά" ήταν "σημείο" που υποδείκνυε ότι κάτι ήταν θαμμένο εκεί. (Εφημερίδα Ακρόπολις 14-6-1933).