Στην περιοχή των Θερμοπυλών, η γιαγιά μου που δεν ήταν των παραμυθιών, μου είχε διηγηθεί περιστατικό βοσκού αλλά και γενικότερου τοπικού φαινομένου. Ακριβή περίοδο δε θυμάμαι, αλλά μιλάμε για 1930-1940. Πολύ συχνά, στη γύρω ύπαιθρο, το βράδυ κυρίως, οι βοσκοί άκουγαν ξαφνικά νταούλια και καραμούζες, σαν να παιρνάει πανυγηρική παρέλαση. Επίσης, λέγεται οτι έβρισκαν μικροσκοπικά κανατάκια και άλλα αντικείμενα. Ένα βράδυ, ένας βοσκός που βρισκόταν σε χωράφι της οικογένείας μου, έφτασε έντρομος στο χωριό, δαρμένος λέει απο τις νεράιδες. Το χωράφι μας απο τότε το ονόμασαν "νεραιδοχώραφο" !!