Λήμνος, Φεβρουάριος 2000
...5 φαντάροι μόνοι μας στην κορυφή του βουνού σε ένα καταφύγιο και η αποστολή μας ήταν να φυλάμε τις κεραίες panafon, telestet, cosmote, να καθαρίζουμε το μοναστήρι του Αγ.Αθανασίου και να ανάβουμε τα καντήλια (Το μοναστήρι ήταν ακριβώς δίπλα στις κεραίες. Να σημειωθεί ότι τον χώρο εκεί πάνω τον είχε παραχωρήσει η Εκκλησία στον στρατό).
Μία ηλιόλουστη μέρα ο ένας από τους πέντε φύλαγε σκοπιά έξω όταν ξαφνικά φάνηκε ένας γεράκος. Ακολούθησε η παρακάτω συζήτηση: (εγώ έβλεπα μέσα από το τζάμι τον γεράκο και τον σκοπό να μιλάνε, χωρίς να ακούω τι λένε)

-Γεράκος: καλημέρα, έχασα 2 πρόβατα μήπως τα είδες?
-Σκοπός: καλημέρα, όχ δεν είδα τίποτα. Σε παρακαλώ μην πλησιάζεις πολύ γιατί περιμένουμε έφοδο και ξέρεις πως είναι αυτά, μπορεί να μουν την πουν.
-Γεράκος: Εγώ έχω την στάνη εδώ κάτω στον γκρεμό. Αν έρθουν και σου πουν τίποτα μην φοβάσαι, εγώ είμαι εδώ. Θα τους μιλήσω εγώ. Όλα αυτά που βλέπεις εδώ τα χωράφια κτλ δικά μου είναι...


Μετά από ώρα όταν ήρθε μέσα στο καταφύγιο ο σκοπός που δεν είχε ξαναανέβει εκεί πάνω, μας είπε ότι είδε τον βοσκό της περιοχής. Εμείς αμέσως του είπαμε πως δεν υπάρχει βοσκός εδώ πάνω και είναι αδύνατον να υπάρξει λόγω γκρεμού. Τότε σταματήσαμε όλοι για 10 δεύτερα να μιλάμε και ανατριχιασμένοι αμέσως καταλάβαμε ότι ο Γεράκος ήταν ο Αγ. Αθανάσιος και όσα είπε σχετίζοντας άμεσα με όσα ξέραμε για την περιοχή εκεί πάνω, και όσα σας είπα στην αρχή.