Τα πολύ παλιά χρόνια ήταν εργοαστάσια, λιοτριβιά τα λέγανε που δουλεύανε με εργάτες και λιθάρια και αδράχτια. Ανήμερα του αγ. Σπυρίδωνος οι εργάτες είχαν ζητήσει να κάνουν μία παύση, να μην δουλέψουν εκείνη τη μέρα, όμως ο αγάς δεν το επέτρεψε και τους λέει γιατί να κάνετε στάση σήμερα; Γιατί είναι του αγ. Σπυρίδωνος. Δεν υπάρχει Σπυρίδωνος και ξεσπυρίδωνος έχουμε δουλειά τους είπε ο αγάς. Οι εργάτες τι να κάνουν, υπόδουλοι άλλωστε ήταν, ξεκίνησαν τη δουλειά. Μετά από κάποια ώρα έσπασαν τα λιθάρια, έφυγαν από τη βάση όπως έλιωναν τον καρπό και εφυγαν με πίεση με δύναμη και κατευθύνθηκαν σε διάφορες κατευθύνσεις.