Η οικογένεια της δεσποινίδας Ελένης Κωτούλας από Θεσσαλονίκη (Βερναρδάκη 3) είχε ενοικιάσει κατά το 1930 τον κάτω όροφο του σπιτιού της στην κ. Λέτσαν Κηπορού από το Μοναστήρι. Παρατήρησαν ότι κάθε φορά που θα ερχόταν η κ. Κηπουρού θα συνέβαινε κάποια ζημιά, ιδίως θραύση αντικειμένων. Έτσι έσπασε ένα βάζο με άνθη, μια κρυστάλλινη κανάτα, μια σιδερένια σχάρα θερμάστρας η οποία μάλιστα έγινε κομμάτια κατά τρόπο απολύτως ανεξήγητο μόλις τα άκρο του φορέματος της μητέρας της σκάλωσε σε μία άκρη της και την παρέσυρε. Άλλοτε κάποιο κουμπί πιάνονταν και σχίζονταν το φόρεμα. Γενικά η ζημιά γινόταν τόσο τακτικά ώστε να αποκλειστεί η σύμπτωση. Μόλις αυτή η κυρία μετακόμισε και σταμάτησαν η επισκέψεις της σταμάτησαν και τα φαινόμενα, και μόνο όταν η δις Κωτούλα περνούσε μπροστά από το νέο σπίτι της κ. Κηπουρού και ήταν αυτή ήταν στο παράθυρο, πάντα έχανε την ισορροπία της με κίνδυνο να πέσει.