Ένα απόγευμα, γυρνώντας από Ν.Μάκρη, σταμάτησα με ένα φίλο στο Κρυφό Σχολειό στην Πεντέλη που ποτέ δεν είχα επισκεφθεί στο παρελθόν. Αφού το είδαμε και είδαμε και το μοναστήρι, πήγαμε και από την πίσω πλευρά του μοναστηριού που ο φίλος μου γνώριζε πως υπήρχε ένα παλιό αλλά ακόμα ενεργό νεκροταφείο Ιερέων! Το τελευταίο βρισκόταν αρκετά μακριά από το μοναστήρι και σε ερημική πλήρως περιοχή. Αφού μπήκαμε στο χώρο του νεκροταφείου, μας έκανε εντύπωση το ότι σε κάθε τάφο υπήρχαν 2 και 3 πλάκες με πολλά ονόματα, τη στιγμή που ο τάφος ήταν ατομικός. Άσχετο αυτό, αλλού θέλω να καταλήξω. Στο τέλος του χώρου του νεκροταφείου υπάρχει ένα τεράστιος τσιμεντένιος αν δεν κάνω λάθος σταυρός και στη βάση αυτού υπάρχει μια Άγια Τράπεζα. Όταν πλησίασα την Τράπεζα για να βγω φωτογραφία και μόλις την άγγιξα, εμφανίστηκαν από το πουθενά ένα ζευγάρι ηλικιωμένων στην είσοδο του νεκροταφείου και αφού κατάλαβα ότι κάτι δεν πάει καλά είπα στο φίλο μου να κάνει γρήγορα με τη φωτογραφία για να φύγουμε. Γύρισε και τους είδε και αυτός και αναρωτήθηκε από που ήρθαν, όμως με παρότρυνε να φύγουμε κανονικά και όχι βιαστικά γιατί κατάλαβε ότι ήταν φαντάσματα(έχει μεγαλύτερη εμπειρία από εμένα) Έτσι και έγινε. Σας πληροφορώ ότι στα 2-3 λεπτά που κάναμε να βγούμε από το χώρο και να απομακρυνθούμε στο στενό διάδρομο, το ζευγάρι μας παρατηρούσε συνεχώς χωρίς να βγάλουν κουβέντα, δεν κοιτάζονταν ποτέ μεταξύ τους και ΔΕΝ ΜΠΗΚΑΝ ΚΑΘΟΛΟΥ ΣΤΟ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ. Η γριά μάλιστα έκανε από την ώρα που εμφανίστηκε ισορροπία πάνω σε ένα τοιχάκι που υπάρχει εκεί και ο γέρος έκανε κύκλους από πίσω της, αργά, μα συνεχώς τα μάτια τους πάνω σε εμάς. Φυσικά φύγαμε και όταν στρέψαμε για τελευταία φορά το βλέμμα, ΔΕΝ ΥΠΉΡΧΑΝ. Θέλω να τονίσω ότι αυτό που βλέπαμε ήταν κανονικοί άνθρωποι στην όψη, εννοώ ότι δεν αιωρούνταν κλπ αλλά απ' ότι ξέρω υπάρχουν τέτοια φαντάσματα που μπορεί να έχουν ακόμα και κάποιο βάρος σαν υλική σύσταση, ότι κι αν είναι. Το θέμα μας κατέπληξε γιατί πρώτη φορά βλέπαμε κάτι τόσο ζωντανό. Έπειτα ρωτήσαμε ένα ιερέα ο οποίος μας είπε ότι αυτά λέγονται φύλακες και υπάρχουν για ένα συγκεκριμένο λόγο όπου τυχαίνει να υπάρχουν. Φυλάνε δηλαδή κάποιον ή κάτι. Το είπαμε αυτό στους δικούς μας ανθρώπους και η μητέρα του φίλου μας είπε πως λίγα χρόνια πριν, είχε πάει πίσω από το μοναστήρι με τον αδερφό και με παρέα της. Πηγαίνοντας πίσω είδαν ένα ποτάμι, δέντρα λουλούδια και ένα τεράστιο πλάτανο δίπλα στο ποτάμι και στον οποίο έκατσαν να δροσιστούν. Όταν έφυγαν μετά από ώρα, τους ρώτησε κάποιος από το μοναστήρι (νομίζω ο Ηγούμενος),αν τους άρεσε το μοναστήρι. Εκείνοι χωρίς να ξέρουν τι συμβαίνει του είπαν όλα ωραία αλλά πιο ωραίο από όλα είναι ο πίσω χώρος με το ποτάμι, τα λουλούδια και τον πλάτανο. Ο άνθρωπος τα έχασε γιατί αν δεν το καταλάβατε ήδη, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΚΕΙ ΠΙΣΩ.