Καθώς προχωρούσα σε ένα στενό μονοπάτι, άρχισα ξαφνικά και χωρίς λόγο να νιώθω μια περίεργη και "θερμή" χαλάρωση. Λέω "μπα, δεν είναι τίποτα, απλά "τα 'χω παίξει" από αυτό που βλέπουν τα μάτια μου τόση ώρα". Σε κάποια στιγμή περνάω από ένα σημείο απ' όπου ανάβλυζε νερό. Ακριβώς δίπλα στο μονοπάτι. Ακολούθησα το ρυάκι για να δω από πού πηγάζει και δεν βρήκα κάποιο άνοιγμα. Έβγαινε μέσα από το χώμα. Εκείνη τη στιγμή και στο σημείο ακριβώς όπου πήγαζε το νερό, άκουγα ένα περίεργο ήχο. Φανταστείτε ότι ακούτε άνεμο μέσα από ασύρματο αλλά λίγο πιο μπάσο. Σα βουητό. Δεν ξέρω αν γίνομαι σαφής. Μου ναι λίγο δύσκολο να περιγράψω ακριβώς τον ήχο. Δεν έδωσα σημασία. "Τι πιο λογικό" είπα στον εαυτό μου, "από ένα αεροπλάνο που περνάει". Αεροπλάνο όμως δεν περνούσε. Τι άλλο μπορούσε να είναι; Δεν έκατσα να σκεφτώ και έφυγα. Όταν όμως έφυγα, ο ήχος σώπασε αυτομάτως. Παραξενεύτηκα. Γύρισα πάλι πίσω στο σημείο που ανάβλυζε το νερό. Ο ήχος ακούστηκε πάλι! Απομακρύνομαι και ο ήχος ξανασταματά !! Πηγαινοερχόμουν σαν ηλίθιος συνέχεια σε μια ακτίνα πέντε μέτρων για να πείσω τον εαυτό μου ότι δεν ήμουν τρελός. Εν τέλει, διαπίστωσα ότι ο ήχος αυτός δεν προέρχεται ούτε από καλώδια της ΔΕΗ, ούτε από αεροπλάνο, αλλά ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΗ. Πήγαινα και ερχόμουν στο μονοπάτι και πράγματι όταν απομακρυνόμουν ο ήχος σώπαινε και όταν έφτανα στο σημείο, ο ήχος ακουγόταν μια χαρά και αρκετά δυνατά θα έλεγα. Όσο πλησίαζα το αυτί μου στο χώμα, τόσο ο ήχος ήταν εντονότερος. Δεν είχα πλέον καμία αμφιβολία για την υπόγεια προέλευση του. Ο ήχος ερχόταν ΑΚΡΙΒΩΣ από εκεί που πήγαζε το νερό. Δεν ξέρω για το τι γίνεται εκεί κάτω, αν γίνεται, πάντως σας διαβεβαιώνω ότι αυτός ο ήχος δεν προερχόταν από την επιφάνεια.