Αργότερα έκανα μια βόλτα γύρο από την σπηλιά και όταν γύρισα πάλι συνάντησα ένα κύριο επίσης πολύ συμπαθητικό, όχι όμως τον κύριο που συνάντησε o ntavelhs666 γιατί μου είπε πως ήταν από τους Αμπελόκηπους. Ήξερε πολλά για την σπηλιά, είχε διαβάσει πολλά βιβλία, μου έδειξε την είσοδο του τριγωνικού τούνελ και μάλιστα μου είπε πως είχε μπει παλιότερα εκεί. Του έδειξα την παλάμη στον τοίχο που δεν την ήξερε όπως μου είπε αλλά δεν έδειξε να ξαφνιάζετε και πολύ, σαν να την είχε ξαναδεί. Μου είπε και την ιστορία την κούκλας που κρέμεται πάνω από την σπηλιά, μια την βγάζουν και μια την ξαναβάζουν και πως κρέμεται ένα κλειδί από τον λαιμό της και γενικά ήξερε πολλά πράγματα για την ιστορία της σπηλιάς. Είχαμε μείνει οι τρεις μας, εγω, η κοπελιά μου και ο κύριος. Μιλάγαμε για αρκετή ώρα και άρχισε να βραδιάζει. Ήταν γύρο στης 20:30 όταν ξαφνικά ακούσαμε μέσα από την σπηλιά αυτόν τον ήχο της γυναίκας. Ένας ήχος σαν ουρλιαχτό, σαν μουγκρητό σαν κάτι τέτοιο. Άρχισε σιγά και συνεχεία δυνάμωνε σαν να ερχόταν ποιο κοντά μας. Και ο κύριος και εμείς ακούγαμε αυτόν τον ήχο για πρώτη φορά, ελπίζω όχι και τελευταία. Μας έκανε τρομερή εντύπωση. Δεν ήταν ούτε ο αέρας, δεν φυσούσε καθόλου εκείνη την ώρα, ούτε κάποιο γνωστό πούλι η ζώο. Ήταν απλά ένας ήχος που έμοιαζε με γυναικεία φωνή και ερχότανε κατευθείαν μέσα από την σπηλιά. Σαν να ήταν σε μεγάλη απόσταση μέσα και να αντιλαλούσε στα τούνελ της. Και όλο δυνάμωνε. Ξαφνικά ήρθανε στην σπηλιά δυο τύποι που έκαναν πολύ φασαρία. Στην αρχή δεν μας πρόσεξαν και φώναζαν και γέλαγαν. Δεν έκατσαν ούτε πέντε λεπτά αλλά ήταν αρκετό για να σταματήσουν την φωνή που ακούγαμε. Μόλις εμφανίσθηκαν σταμάτησε αυτόματα και ο ηχος.Οπως είπε και ο κύριος που ήμουνα μαζί: Ότι και να ήταν αυτό που τσίριζε, δεν του αρέσει η οχλαγογια.Οταν τελικά φύγανε οι δυο τύποι που μπήκαν με φασαρία μέσα, ακουστικέ πάλι από πολύ μακριά όμως τώρα, η φωνή αυτή σαν να έφευγε και ύστερα χάθηκε....