Ήταν τον Αύγουστο που μας πέρασε. Περασμένες 12 τα μεσάνυχτα ήμουν έξω από το εκκλησάκι με μια φίλη και ξαφνικά ενώ εκείνες τις ημέρες είχε πάρα πολύ ζέστη (38++) και φυσικά τα βράδια ήταν επίσης ζεστά, νιώσαμε κάποια στιγμή να κρυώνουμε. Περιέργως δεν κουνιόταν ούτε φύλλο είχε δηλαδή πλήρη άπνοια. Παρόλα αυτά ήταν τόσο έντονη η αίσθηση της ψύχρας που αναγκαστήκαμε να μπούμε μέσα στο αυτοκίνητο. Πάντως η ευρύτερη περιοχή του κάμπου των Σπάτων η οποία δυστυχώς καταστράφηκε σε μεγάλο ποσοστό με την κατασκευή του αεροδρομίου, έχει να διηγηθεί αρκετές ιστορίες. Μιλάμε για μια περιοχή που ήταν ίσως η μεγαλύτερη παραγωγός κρασιού της αττικής από την αρχαιότητα και τροφοδοτούσε την Αρχαία Αθήνα με το πολύτιμο αυτό νέκταρ.