Το στοιχειωμένο σπίτι στα Άνω(;) Λεχώνια
Ημερομηνία: 01/12/2004
Καταχωριτής: Aragorn
Πηγή: http://www.allforums.gr/alito/modules.php?name=News&file=article&sid=332
Κάποτε ήταν στρατηγείο Γερμανών, και όπως συνηθιζόταν πολλοί άνθρωποι βασανίστηκαν και βρήκαν βίαιο θάνατο κάτω στο κελάρι αυτού του σπιτιού…Από τότε το σπίτι άλλαξε πολλούς ιδιοκτήτες, και όλοι είχαν την ίδια κατάληξη ………..πέθαναν μετά από λίγο καιρό …αφού ακόμα και ένας μηχανικός που είχε αναλάβει την αποκατάσταση του για λογαριασμό κάποιου αλλού, πήγε και έμεινε ένα μικρό διάστημα εκεί …και πέθανε και αυτός !!!! όπως και ο ιδιοκτήτης που δεν πείστηκε από τις δεισιδαιμονίες είχε και αυτός το ίδιο τέλος …Όταν άρχισαν να παρατηρούνται παράξενα φαινόμενα μέσα σε αυτό το σπίτι πουλήθηκε σε έναν κτηματομεσίτη. Αυτός ο κτηματομεσίτης λοιπόν αποφάσισε να το γκρεμίσει για να το μοσχοπουλήσει σαν ωραίο οικοπεδάκι. Η κατεδάφιση ήταν να αρχίσει έναν μήνα μετά την αγορά. Την πρώτη μέρα της κατεδάφισης μπήκε μέσα ένας κακόμοιρος εργάτης (νέος σε ηλικία γύρω στα 30) με μια μπουλντόζα με σκοπό την απομάκρυνση των χορταριών (τα οποία είναι αρκετά ψηλά γύρω στο ένα μέτρο). Πέθανε από ανακοπή καρδιάς πάνω στην μπουλντόζα και τελικά η κατεδάφιση ματαιώθηκε.Το σπίτι ξαναγοράστηκε από τον δήμο σε πάρα πολύ χαμηλή τιμή. Επίσης υπάρχει άλλη μία ιστορία ενός από τούς πολύ πιο παλιούς ιδιοκτήτες του σπιτιού μετά την αγορά του σπιτιού, μέσα σε χρονικό διάστημα 6 μηνών πεθάνανε: η γυναίκα του, τα παιδιά του, οι γονείς του, και τα αδέρφια του. Όλη του η οικογένεια με λίγα λόγια.Ανθρωποι που περνάνε έξω από αυτό το σπίτι λένε πως μερικές φορές ακούνε κλάματα και παράξενους ήχους.’Οπως υποστηρίζουν οι ερευνητές φαντασμάτων και poltergeist, οι ψυχές των ανθρώπων που έχουν βρει βίαιο και βασανιστικό θάνατο, στοιχειώνουν το μέρος που έχουν χάσει την ζωή τους ….με αποτελέσματα αβέβαια για τον μετέπειτα ιδιοκτήτη.
Λήψη παλαιότερων σχολίων
11 Σχόλια:
ΝΕΑ ΕΡΕΥΝΑ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΜΑΣ http://periergaphenomena.gr/%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B1-%CF%86%CE%B1%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%B9%CE%B1-%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%85/
Ο χώρος παραμένει δραστήριος :
https://www.youtube.com/watch?v=YwX4w7ZsEqU&feature=youtu.be
στο 1:01:31
Βρείτε μας και εδώ : https://twitter.com/Paranormap
«Μην πάτε εκεί μέσα», μας προειδοποίησε ένας περαστικός, ενώ ετοιμαζόμασταν να μπούμε στην οικία Κοντού, άλλως πώς στο «στοιχειωμένο σπίτι» στα Λεχώνια του Βόλου.
Φυσικά και αδιαφορήσαμε για τη συμβουλή, πιθανότατα όμως να αποτελέσαμε εξαίρεση, διότι, όπως αποδείχτηκε, οι μόνοι άλλοι τολμηροί είναι προφανώς κάποιοι πιτσιρικάδες που «στολίζουν» το σπίτι με γκράφιτι.
Βγαίνοντας από τον Βόλο και ακολουθώντας τη διαδρομή προς το Νότιο Πήλιο, πάνω σε μια στροφή στα Λεχώνια ο ταξιδιώτης μένει έκπληκτος βλέποντας ένα σπίτι που η όψη του δεν έχει την παραμικρή σχέση με την τυπική αρχιτεκτονική του Πηλίου. Πρόκειται για εξαιρετικό δείγμα εκλεκτικισμού, σχεδιασμένο από τον Ιταλό μηχανικό Εβαρέστο ντε Κίρικο, τον πατέρα του ζωγράφου Τζόρτζιο ντε Κίρικο, την ίδια εποχή που κατασκεύαζε τη σιδηροδρομική γραμμή η οποία ενώνει τον Βόλο με τις Μηλιές, αλλά και τους σταθμούς του τρένου, στις αρχές του περασμένου αιώνα.
Πρώτοι κάτοικοί του ήταν η οικογένεια Κοντού. Ο ίδιος ο Κοντός είχε υπηρετήσει ως πρέσβης της Υψηλής Πύλης στη Βιέννη και εγκαταστάθηκε στα Λεχώνια όταν αποσύρθηκε.
Η κακοδαιμονία του σπιτιού άρχισε ευθύς αμέσως με την κατοίκησή του. Κατά το μύθο, μια σαύρα έπεσε στην καράφα με το γάλα που θα έπιναν τα τρία παιδιά της οικογένειας. Πέθαναν από δηλητηρίαση και το ταφικό τους μνημείο, στο νεκροταφείο Βόλου, παρουσιάζει ακριβώς ένα τραπέζι, τρία καρεκλάκια, την καράφα και τη σαύρα στο χείλος της.
Αλλες εκδοχές πάνω στο ίδιο θέμα είναι πως τα παιδιά δηλητηριάστηκαν από μια υπηρέτρια προκειμένου να κληρονομήσουν το σπίτι κάποιοι συγγενείς και μια ακόμα πως ένα κοινωνικό νόσημα (φυματίωση ή σύφιλη) ανάγκασε την οικογένεια να μετοικήσει.
Στη συνέχεια το σπίτι άρχισε ν' αλλάζει χέρια και οι ένοικοι να πεθαίνουν (κατά το μύθο ή την πραγματικότητα) αιφνιδίως ή τουλάχιστον περίεργα. Στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής η οικία Κοντού έγινε αρχηγείο της Γκεστάπο, ήγουν κολαστήριο. Πολλοί ήσαν εκείνοι που βασανίστηκαν εκεί ή δολοφονήθηκαν. Οι Γερμανοί μάλιστα, εγκαταλείποντάς την, σκότωσαν και τις δύο τελευταίες κατοίκους του, τις οποίες είχαν κρατήσει για να τους υπηρετούν.
Κρότοι από αλυσίδες
Αρα για να επιστρέψουμε στην αρχή, η παραίνεση του περαστικού είχε να κάνει με το μύθο (;) για τους κρότους από αλυσίδες και τα βογγητά που ακούγονται κάποιες νύχτες από το εσωτερικό του σπιτιού.
Αμέσως μετά τον πόλεμο διαιρέθηκε σε περισσότερες από μία κατοικίες και άρχισε να ερειπώνεται, μέχρι να φτάσει στη σημερινή τραγική του κατάσταση. Ωστόσο ήδη από το 1985 και ενώ εξακολουθούσε να ερειπώνεται, είχε χαρακτηριστεί με απόφαση της Μελίνας Μερκούρη διατηρητέο. Εν τέλει, με πίστωση 200 εκατ. δρχ. αγοράστηκε το 1999 από τον τότε Δήμο Αρτέμιδος, με δήμαρχο το σημερινό αντιπεριφερειάρχη Βόλου Δημήτρη Αλεξόπουλο, από τους τελευταίους ιδιοκτήτες του, τους αδελφούς Χατζησταματίου. Στόχος ήταν και είναι να στεγάσει το Διαδημοτικό Πολυκέντρο Πολιτισμού, Ιστορίας και υπηρεσιών του Δήμου Αρτέμιδος.
«Υστερα από εκδήλωση ενδιαφέροντος του δήμου, η μελέτη μάς ανατέθηκε και αρχίσαμε να δουλεύουμε το 2005» λέει η Κατερίνα Δωρή του ομώνυμου γραφείου και προσθέτει: «Σημειώστε πως το γραφείο μας έχει καταξιωθεί και από την αναστήλωση του Δημοτικού Θεάτρου της Πάτρας, έργου του Τσίλερ».
Ηδη κατά την Αποτύπωση που έγινε σε συνεργασία με το Στούντιο 75 του Στέφανου Πάντου-Κίκου (υπεύθυνου για τη μελέτη που αφορούσε το Εθνικό Θέατρο), τη μελέτη παθολογίας του κτηρίου και την προμελέτη, αναζητήθηκε η διερεύνηση της αρχικής του μορφής.
Τη λύση έδωσε μια φωτογραφία του 1935 που βρέθηκε στο αρχείο του φωτογράφου Ζήμερη στον Βόλο.
Είχε και υπηρέτες
Εντυπωσιακό στοιχείο που δείχνει και τη φιλοσοφία, σαφώς ταξική, μιας ολόκληρης εποχής είναι ο διαχωρισμός των χώρων όπου κινούνταν το υπηρετικό προσωπικό από εκείνους της οικογένειας. Πράγματι, από την κύρια είσοδο ανεβαίνει κανείς τη σκάλα για τους δύο επάνω ορόφους, ενώ ο πλευρικός διάδρομος βγάζει προς τις κουζίνες. Αριστερά και δεξιά αυτού του διαδρόμου υπάρχουν δύο τυφλές μεγάλες αίθουσες, οι οποίες επικοινωνούν από το πίσω μέρος με τις κουζίνες για να γίνεται το σερβίρισμα. Η είσοδος των μελών της οικογενείας μπορούσε να γίνει τόσο από τις κουζίνες όσο κι απ' έξω, κάτω από τα στέγαστρα τα οποία δεν υπάρχουν πια και που η μελέτη προβλέπει την ανακατασκευή τους. Οι καλεσμένοι, όταν άνοιγαν αυτές οι αίθουσες-σαλόνια, έμπαιναν απ' έξω.
Κατά τη μελέτη προβλέπονται κάποιες στοιχειώδεις αλλαγές στο αρχικό σχέδιο, όπως ασανσέρ που θα λειτουργεί στο πίσω μέρος του κτηρίου, κάτι που επιβάλλει η κείμενη νομοθεσία για να εξυπηρετούνται άτομα με ειδικές ανάγκες. Και ακόμα μια κομψή μεταλλική σκάλα εξωτερικά για να φθείρεται όσο το δυνατόν λιγότερο το κεντρικό κλιμακοστάσιο, έργο τέχνης από μόνο του.
Η ανατολική κύρια αίθουσα μπορεί να στεγάσει αναψυκτήριο με υπαίθριο χώρο στη βεράντα, ενώ η αντίστοιχη δυτική μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αίθουσα διαλέξεων.
Πρόθεση τόσο των μελετητών όσο και της δημοτικής αρχής είναι να μη δημιουργήσουν ένα μουσειακό χώρο, αλλά ένα χώρο ζωντανό, που θα χαίρονται τόσο οι ντόπιοι όσο και οι επισκέπτες.
Η οριστική μελέτη από τις τεχνικές υπηρεσίες του Δήμου Βόλου έχει εγκριθεί. Μένει να ολοκληρωθεί η μελέτη εφαρμογής, ώστε να εγκριθεί και από το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων, για να γίνει η δημοπράτηση και να προχωρήσει το έργο.
ΥΓ. Για να συντηρεί το σπίτι την ιστορία του, έφυγε από τη ζωή μόλις ολοκληρώθηκε η προμελέτη ο επιβλέπων αρχιτέκτονας Μιχάλης Μούχος και μόλις ολοκληρώθηκε η οριστική μελέτη, ο αρχιτέκτονας Μιχάλης Δωρής.
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=345399
Άλλο ένα στοιχειωμένο αρχοντικό (μαρτυρία του δασκάλου του χωριού Αρτέμιδας (Άνω Λεχωνιών) Αριστ. Παπαδόπουλου)
Το αρχοντικό Κοντού βρίσκεται στο δρόμο Άνω Λεχωνίων Βόλου στην είσοδο του χωριού και χτίστηκε το 1900 μ.Χ. από την οικογένεια Κοντού.
Ο Κοντός ήταν Πρόξενος της Ρωσίας στην Ελλάδα. Η οικογένεια είχε μεγάλη περιουσία στη Ρωσία, στη Λωζάνη και στην Ελλάδα (Αθήνα και Βόλο). Σπίτι τους στο Βόλο ήταν το νεοκλασικό κτίριο Γαμβέτα με Τ. Οικονομάκη, που αγοράστηκε από το Δημ. Καβούρα και σήμερα ανήκει στο Πανεπιστήμιο -είναι βιβλιοθήκη.
Το ατύχημα για την οικογένεια ήταν ότι τα αγόρια πέθαναν από φυματίωση. Ο οικογενειακός τους τάφος υπάρχει στο νεκροταφείο Βόλου, μαζί και ο θρύλος ότι δηλητηριάστηκαν από σαμιαμήδι που έπεσε στο ρόφημά τους. Το πένθος έπεσε βαρύ στην οικογένεια. Έκτοτε το αρχοντικό εγκαταλείφθηκε.
Το 1920 περίπου η κόρη της οικογένειας, Θελξινόη πούλησε το σπίτι στο Γεώργιο Αλπάκη, που είχε τρεις κόρες κι έναν γιο, τη Σεραϊνα, την Αριστέα, τη Φρόσω και το Νίκο.
Ο Αλπάκης έδωσε το σπίτι προίκα στην κόρη του Φρόσω που παντρεύτηκε το Φ. Φιλιππίδη αγρότη από τις Πινακάτες. Η Φρόσω το έδωσε προίκα στη μεγάλη της κόρη που παντρεύτηκε τον Αντώνη Ασημάκη από τις Μηλιές.
Το 1960 περίπου το σπίτι πουλήθηκε σε κάποιον εργολάβο Κουτσιδάκη, ο οποίος επισκευάζοντάς το δε σεβάστηκε την αξία του ως μνημείο και χρησιμοποίησε τα χειρότερης ποιότητας υλικά. Στο σοβά χρησιμοποίησε υπολείμματα ασετιλίνης αντί για ασβέστη που τα έπαιρνε από το εργοστάσιο «Οξυγόνο» του Βόλου. Οι τοιχογραφίες καταστράφηκαν όλες. Τρία χρόνια μετά αυτός αρρώστησε και πέθανε. Οι κόρες του το πούλησαν στο δικηγόρο Κίμωνα Χατζησταματίου.
Το αρχοντικό χρησιμοποιήθηκε άλλοτε ως ξενοδοχείο και άλλοτε ως πολυκατοικία. Από το 1930 έως το 1940 περίπου κατοικήθηκε από τις οικογένειες: Ολύμπιου, συμβολαιογράφων Δημητριάδη και Ν. Κότζια, οι οποίοι είχαν και τα συμβολαιογραφεία τους εκεί, από το βουλευτή Κ. Σαμαρά και το δάσκαλο Μαυράκη.
Το 1941 καταλήφθηκε από Γερμανούς, που εγκατέστησαν σε αυτό το αρχηγείο τους. Το 1944 εγκαταστάθηκε στο κτίριο η ΕΑΣΑΔ. Στη συνέχεια κατοικήθηκε από ανταρτόπληκτες οικογένειες, που έρχονταν από κοντινά χωριά του Πηλίου.
Σήμερα το αρχοντικό είναι ακατοίκητο και ερειπωμένο. Είναι από τα χαρακτηριστικότερα δείγματα του νεοκλασικισμού. Περιλαμβάνει υπόγειο, ισόγειο, πρώτο όροφο και σοφίτα.
Στο ισόγειο υπάρχει πλατιά είσοδος με σκάλα που οδηγεί στους ορόφους. Ανατολικά της εισόδου υπάρχουν σάλα, κουζίνα, τουαλέτα. Το ίδιο και δυτικά. Στον πρώτο όροφο περιμετρικά της κλίμακας υπάρχουν εννιά δωμάτια και δύο λουτρά. Στη σοφίτα περιμετρικά της κλίμακας υπάρχουν πέντε δωμάτια και λουτρό Στη σοφίτα έμεναν οι τρεις υπηρέτριες, όταν η οικογένεια Κοντού είχε το σπίτι.
Η οικοδομή είναι κτισμένη με πέτρα και πορσελάνη, για αυτό και από τους σεισμούς δεν ρηγματώθηκε.
Το αρχοντικό είχε ωραίο κήπο, βεράντες με κιόσκια, σιντριβάνι και δύο φοίνικες στην είσοδο.
Έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο. Πριν τρία χρόνια αποκτήθηκε από το δήμο Αρτέμιδος και τους όμορους δήμους Μηλεών και Αγριάς (διαδημοτική συνεργασία) για να γίνει - αφού αναπαλαιωθεί- διαδημοτικό πολιτιστικό κέντρο.
http://www.pyles.tv/forums.aspx?forumid=8&threadid=2245&tpage=3
μπορει καποιος να μου στειλει πηγη σχετικου βιντεο?
ontos auta isxyoun meno sto idio xorio kai ego exo akousei diafotous thorivous