Το περιβόητο φωτεινό αντικείμενο, που σβήνει...
Ημερομηνία: 24/11/2004
Καταχωριτής: ZoHLtaR
Πηγή: Ο εαυτός μου.
Ένα απίστευτο πράγμα, να βρίσκεσαι κάπου με παρέα και να κοιτάς μόνο εσύ τον ουρανό... (ίσως γιατί "ξέρεις;" Ίσως γιατί ελπίζεις;...) Την συγκεκριμένη φορά, βρισκόμουν στην Καβάλα... Στα βράχια του κάμπινγκ Μπάτης μαζί με έναν φίλο μου και τα λέγαμε. Δεν κοιτούσα τον ουρανό που είχε αρχίσει να σκουραίνει (-λόγω της όμορφης δύσης του ηλίου) επειδή ήλπιζα να δώ κάτι. Απλά είχε χαθέί το βλέμμα μου στην Θάσο...
Καθώς ο φίλος μου προσπαθούσε να μου εξηγήσει την άποψή του για μία παρεξήγηση που είχε γίνει μεταξύ των παιδιών (κατόικων του κάμπινγκ) ένα εκατοστό (υποθέτοντας ότι όλη η Θάσος μοιάζει με 10 εκατοστά απο εκείνο το σημείο) πάνω απο την Θάσο... εμφανίστηκε ένα φώς σε μέγεθος άστρου. Σταθερότατο και χωρίς να τρεμοπαίζει παρέμεινε εκεί! Εγώ προσπαθώντας να υπολογίσω το πόσο άραγε να είναι, ένα εκατοστό για μένα, σε πραγματικό ύψος της Θάσου και το άν μπορεί μια κεραία τηλεοπτικής αναμετάδωσης να φτάσει τόσο ψήλά... αφαιρέθηκα απο τα λόγια του φίλου μου.
Τότε Θυμήθυκα το "περιβόητο άστρο που σβήνει". Το έβλεπα συχνά εκείνο τον καιρό... και το είχα δείξει σε πολλά παιδιά προβλέποντας τις κινήσεις που θα κάνει... (Κάποιοι το είχαν δεί, κάποιοι με κοιτούσαν περίεργα, όταν όντως ακολουθούσε τις κινήσεις που έλεγα... και κάποιοι απλά το εξήγησαν αλλιώς.) Μα όταν το έβλεπα παλιά (πριν το συγκεκριμένο συμβάν) ήταν αλλιώς... Ήταν Βράδυ!!! Πώς εμφανήστηκε στο σούρουπο; Ο ήλιος μόλις είχε δύσει! Είχε αρκετό φώς... κι όμως αυτό ήταν αρκετά φωτεινό!!
Αφού τα συνειδητοποίησα όλα αυτά μέσα σε λίγα δεύτερα... αποφάσισα να το δείξω στον φίλο μου για να μου πει την γνώμη του. Ίσως να έκανα λάθος.
"Τί είναι αυτό;" ρώτησα... μα επάνω στην ερώτησή μου το "άστρο" άρχισε να σβήνει σταδιακά...
"Ποιό;" ρωτάει ο φίλος μου και κοιτάει λίγα μέτρα πιό μπροστά στα βράχια...
Εγώ άρχισα να αγχώνομαι πως δεν θα το δεί. "Εκείνο εκεί". Ο φίλος μου κοίταξε πίο πέρα... στην θάλασσα... μα πάλι δεν είχε σηκωθεί το βλέμμα του αρκετά. Έπιασα βίαια το κεφάλι του και το σήκωσα προς την Θάσο... "Εκεί". Μα ήταν αργά...
Το "άστρο" έσβησε... μαζί με την απόδειξή μου, για τον φίλο μου.
0 Σχόλια: