Η πρώτη ιστορία που σας γράφω για το νησί μου τη Κεφαλονιά, έλαβε χώρα στο χωριό Καρδακάτα πριν από 16 χρόνια με μάρτυρες αρκετούς κατοίκους. Είχαν επιστρέψει από τη κηδεία κάποιου συγχωριανού τους και κάθισαν όλοι στο μαγαζί του χωριού. Ξαφνικά βλέπουν τον πεθαμένο να μπαίνει στο μαγαζί πολύ θυμωμένος. Δεν ήταν φάντασμα, ήταν υλικός. Όλοι πάγωσαν, έχασαν τα λόγια τους και τράπηκαν σε φυγή. Αργότερα έμαθαν πως προηγουμένως επισκέφτηκε την κόρη του και έσπασε όλα τα πιάτα του σπιτιού. Ο τάφος του, βέβαια βρέθηκε ανέπαφος. Ο παπάς διάβασε τρισάγια και από τότε δεν τον ξαναείδε κανείς.