Όσο ήμουν φαντάρος ως νέος στο Κέντρο (Χαϊδάρη ΚΕΔΒ) αλλά και στην μονάδα (Μυτιλήνη) δεν άκουσα ούτε είδα τίποτα. Αλλά βίωσα κάτι τελείως "κουραστηκό" όταν πήγα Σπάρτη (ΚΕΕΜ) για να πάρω ειδικότητα.
Ένα βράδυ είμασταν 7 άτομα μέσα σε ένα φυλάκιο του στρατοπέδου που ήταν υπέυθυνο για 2 σκοπιές. Την ονομασία του φυλακίου δεν την θυμάμαι, αλλά όσοι έχουν βρεθεί στο ΚΕΕΜ, είναι το φυλάκιο κοντά στον φράκτη που φέρνει το delivery τις σκεπαστες και τα σουβλάκια :)
Για να μην μακρηγορώ, ακούμε μια δυνατή φωνή εξω από το φυλάκιο, δεν καταλάβαμε τι έλεγε αλλα ήταν σαν κάποιος να φώναζε για βοήθεια. Πεταχτήκαμε όρθιοι όσοι ήμασταν ξύπνιοι για να ελέγξουμε τι συμβαίνει και να δούμε εάν προέρχεται από εντός ή εκτός του στρατοπέδου και ειδικά από τα παιδιά του φυλακίου μας που ήταν ήδη στην σκοπιά.
Τελικά δεν ήταν από εμάς και ούτε από άτομα εκτός του στρατοπέδου. Η φωνή αυτή προερχόταν εντός του στρατοπέδου από άλλη σκοπιά. Πέρνοντας τα κατάληλα τηλέφωνα και μιλώντας με τον αξιωματικό υπηρεσίας μας είπε ότι πρέπει να εκτελούνται οι σκοπιές με 2 άτομα. Φεύγοντας από το φυλάκιο το πρώι προσπαθήσαμε να μάθουμε για το περιστατικό. Μας είπαν ότι ο "τάδα" φαντάρος που προκάλεσε τον πανικό βρήσκεται στο αναρρωτήριο. Ημουν περίεργος και μπορούσα να μάθω χωρίς ιδιαίτερο κόπο διότι στο αναρρωτήριο υπήρχε ένας συμφοιτητής μου. Πηγένοντας εκεί μαθαίνω τα εξής...
Ότι το παλικάρι εκτελούσε την σκοπιά που είναι υπερυψωμένη για να μπορείς να βλέπεις και έξω από το στρατόπεδο. Εδώ να πώ ότι, η περίφραξη ήταν πάνω από 4 μέτρα και η σκοπιά ομοίως ψηλή. Κάποια στιγμή στην βάρδια του είδε κάποιον να πηδάει την περίφραξη του στραπέδου και να μπένει μέσα (ή να βγένει έξω δεν θυμάμαι) με μία κίνηση. Επείσης δεν περιέγραφε ως άνθρωπο αλλά "κάτι πολύ ψηλό" οπου το κεφάλι του έφτανε σχεδόν στο ύψος της σκοπιάς!!!
Το έκανε γιατί ήθελε να πάρει τρελόχαρτο; Γιατί ήθελε να πάρει αναρρωτική; Είχε κάνει χρήση ουσιών ή αλκοόλ; ή μήπως είδε πράγματι "κάτι". Δεν τον γνώριζα προσωπικά και δεν είχα μιλήσει ποτέ μαζί του, αλλά ξέρω ότι οι διπλοβάρδιες συνεχίστηκαν για άλλες 3 μέρες!!!

Αυτή ήταν η περί στρατού προσωπική μου εμπειρία...