Λάβε υπόψιν σου ότι εγώ με τον αδερφό μου δε τα πάμε καθόλου καλά μεταξύ μας, τσακωνόμαστε, βριζόμαστε και όλα τα ωραία που κάνουνε τα αδέρφια, αλλά σε θέματα ''ενδοσυνεννόησης'' λειτουργούμε σαν δίδυμοι. Όταν ήμασταν μικρά παρότι σκοτωνόμασταν, βλέπαμε τα ίδια όνειρα, ζωγραφίζαμε τα ίδια ακόμα και αν ήμασταν χωριστά και κάναμε πολλά κουφά γενικότερα. Θυμάμαι όταν ήμασταν εγώ περίπου 10 χρονών και εκείνος 8,5 πήγαμε με το σχολείο μια ημερήσια εκδρομή στα Καλάβρυτα. Εκεί πήγε αυτός με φίλους του και εγώ με τους δικούς μου (καλύτερα γιατί αν ήμασταν μαζί θα μας ακούγανε όλα τα Καλάβρυτα) και δεν ειδωθήκαμε όλη μέρα. Όταν γυρίσαμε σπίτι, μας περίμενε η μαμά μου, η οποία σαν καλή μαμά μας είχε δώσει από ένα μικρό χαρτζιλίκι να πάορυμε κάτι για τον εαυτό μας. Μου λέει λοιπόν η μαμά ''τι ψώνισες'' και βγάζω από την τσαντούλα μου ένα μικρό μενταγιόν σε σχήμα τσεκουριού και μια μικρή χρυσαφιά εικόνα της Παναγίας. Λέει και στον αδερφό μου εσύ τι ψώνισες και εκείνος αμίλητος βγάζει από τη δική του τσαντούλα το ίδιο μενταγιόν τσεκουριού και την ίδια χρυσαφιά εικονίτσα. ''Καλά'' λέει η μάνα μου ''ήσασταν μαζί έπρεπε να πάρετε και τα ίδια πράγματα;'' Της εξηγήσαμε λοιπόν ότι δεν είχαμε ειδωθεί όλη μέρα και αυτά τα ψωνίσαμε τυχαία. Άντε μετά να την πείσεις...Και λες εντάξει αδέρφια ήμαστε έχουμε και τα ίδια γούστα, όμως αυτό ήταν φοβερή σύμπτωση μιας και όποιος έχει πάει στα Καλάβρυτα ξέρει ότι υπάρχουν εκεί πολλά τουριστικά μαγαζάκια με χιλιάδες μικροπράγματα που μπορεί να τραβήξουν την προσοχή των μικρών παιδιών.