«Είχα ακούσει πολλά για τον Γέροντα Παΐσιο καί τον επισκέφθηκα το 1991, διότι αρρώστησε η κόρη μου. Της βρήκαν όγκο στο κεφάλι. Είπαν ότι είναι καλοήθης και οι γιατροί μου διαβεβαίωναν ότι είναι μια εύκολη εγχείρηση. Όταν έφθασα στο Κελί του Γέροντα υπήρχαν πολλοί άνθρωποι. Μόλις με είδε με φώναξε με το όνομά μου, χωρίς να με έχει δει άλλη φορά, άφησε τους άλλους και με πήρε στην Εκκλησία. Έλα να προσευχηθούμε, είπε, γιατί την Μαρία την θέλει η Παναγία και θα την πάρει. Εγώ έμεινα άφωνος. Με δυσκολία πήγα να πω "μα οι γιατροί..." και ο Γέροντας με διέκοψε: "άσε τους γιατρούς"...»

Πήγαμε μαζί μέσα στο Εκκλησάκι, με έβαλε και έκανα προσευχή με μετάνοιες. Μαζί με μένα έκανε και ο Γέροντας. Τελειώνοντας μου είπε: "Σφίξε την καρδιά σου". Εγώ ήμουν ένα ράκος από τα κλάματα. Γύρισα και τον είδα. Και αυτός ήταν σκυθρωπός. Με αγκάλιασε και μου ξαναείπε:

"Την ζωή ο Θεός την δίνει και ο Θεός την παίρνει. Την Μαρία θα την πάρει η Παναγία".

«Φεύγοντας μου είπε: "Αυτά θα μείνουν μεταξύ μας. Δεν θα πεις τίποτε στην Μαρία και στην γυναίκα σου".

Όταν έγινε η εγχείρηση, οι γιατροί βρήκαν ότι ο όγκος ήταν κακοήθης, όπως είχε πει ο Γέροντας, καί μετά από μερικούς μήνες η εκοιμήθη, την πήρε η Παναγία».