Το 1995 είχα πάει με τους δικούς μου στον Άγιο Ραφαήλ που είναι κοντά στον Πύργο Μονοφατσίου της Κρήτης. Ήταν παραμονή του Αγίου Ραφαήλ, μεσημέρι. Εγώ με τον αδερφό μου πήγαμε από ένα δρόμο μπροστά από την εκκλησία για να δούμε 3 παλιούς  μύλους που είναι περίπου 50 μέτρα από την εκκλησία. Μόλις είχαμε απομακρυνθεί δέκα μέτρα από την εκκλησία βλέπουμε κάτι σαν σκιά να πετάγεται από τον έναν μύλο στον άλλο στην δεξιά μεριά του δρόμου. (0 ένας μύλος ήταν από την αριστερή μεριά του δρόμου και οι άλλοι δυο ήταν από δεξιά προς τον γκρεμό). Στην αρχή φοβηθήκαμε αλλά μετά λέμε ότι μπορεί να ήταν κανένα πρόβατο και συνεχίσαμε. Όταν φτάσαμε κοντά στους μύλους, βλέπουμε έναν άνθρωπο με καφέ ράσα να πηγαίνει από τον δεξιό μύλο στον μεσαίο πολύ γρήγορα. Και μετά εξαφανίστηκε. Τότε φοβηθήκαμε και αρχίσαμε να τρέχουμε προς την εκκλησία. Πήγαμε να βρούμε τους γονείς μας να τους πούμε τι είδαμε. Όταν τους βρήκαμε είχαν πιάσει κουβέντα με μια καλόγρια στην εκκλησία η οποία τους έλεγε μία Ιστορία για τον Άγιο Εφραίμ. Τους είπαμε τι είδαμε και μας λέει η καλόγρια (αυτό που έλεγε λίγο πριν στους γονείς μας) ότι η γιαγιά της είχε δει στον ύπνο της τον Άγιο Εφραίμ  και της είπε να  σκάψει στους μύλους  για να βρει την εικόνα του Αγίου Εφραίμ και σε αυτό το σημείο να χτίσει μια εκκλησία. Την άλλη μέρα πήγε και το είπε σε μερικούς χωριανούς της για να την βοηθήσουν να σκάψει. Αυτοί όμως δεν την πίστεψαν και τελικά ακόμα και σήμερα δεν έχει σκάψει κανείς. Μετά που μας είπε η καλόγρια για την γιαγιά της πήγαμε όλοι μαζί στους μύλους. Όταν ήμασταν στον μεσαίο μύλο εγώ πάτησα μέσα εκεί που ήταν το χώμα.(οι μύλοι ήταν περίπου 2 μέτρα ο ένας σε περίμετρο, είχαν πέτρες και στην μέση είχε χώμα). Ακούσαμε όλοι ένα βογκητό σαν κάποιος να πονούσε και είπαμε ότι σε αυτόν τον μύλο μπορεί να ήταν θαμμένη η εικόνα του Αγίου Εφραίμ. Τελικά ούτε εμείς κάναμε τίποτα για να σκάψουμε γιατί έπρεπε να πάμε στον δήμο να πάρουμε άδεια και το αφήσαμε έτσι.

Νίκος Χ.