ΤΑ ΝΕΑ Παρασκευή 11 Μαρτίου 2005 «Ορίζοντες» σελ. 6/24 Τα ευρήματα του τάφου αποδεικνύουν απτά τη σχέση Μυκηναίων και Μινωιτών στην Αττική, την οποία γνωρίζαμε μόνον από μύθους, όπως του Αιγαία ή του Ανδρόγεω. Της Μαίρης Αδαμοπούλου Διώροφο κτίριο θα «πατήσει» πάνω από το μοναδικό μνημείο στην Αττική που αποδεικνύει, με τα ευρήματά του, τη σχέση ανάμεσα στον μυκηναϊκό με τον μινωικό πολιτισμό; Θα καταχωθεί ο μοναδικός μυκηναϊκός θαλαμοειδής τάφος που βρέθηκε στην Αττική, στα Γλυκά Νερά; Κι όμως, αυτή είναι η γνωμοδότηση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, που θεώρησε δαπανηρές λύσεις τόσο την απαλλοτρίωση του χώρου (περίπου 94.000 ευρώ για συνολική έκταση 887 τ.μ.)[1]όσο και τη στερέωση και ανάδειξη του ιδιαιτέρως σημαντικού μνημείου, που χρονολογείται στα τέλη του 15ου αι. π.Χ. (με αρχές 14ου αι. π.Χ) και αποτελεί μέρος νεκροταφείου με 40 τάφους. «Το πήλινο μινωικό εδώλιο λατρευτή, αλλά και τα δύο μινωικά αγγεία που βρέθηκαν στον τάφο αποδεικνύουν, χειροπιαστά πλέον, όσα μέχρι σήμερα γνωρίζαμε για την Αττική μόνο μέσα από την μυθολογία. Το μέγεθός του, αλλά και η κυρίαρχη θέση του στο μέσον του νεκροταφείου μας οδηγούν στο συμπέρασμα πως ανήκε σε ηγεμονική μορφή» λέει στα «ΝΕΑ» ο ανασκαφέας του τάφου, αρχαιολόγος Ευάγγελος Κακαβογιάννης. «Δεν αποκλείεται μάλιστα να συνδέεται και με τον Ανδρόγεω, τον γιο του Μίνωα που νίκησε στους Παναθηναϊκούς Αγώνες και σύμφωνα με τον μύθο σκοτώθηκε όταν ο Αιγέας τον έστειλε να εξοντώσει τον ταύρο του Μαραθώνα, δεδομένου ότι το συγκεκριμένο νεκροταφείο ανήκει στους Παλλαντίδες, τους αντιπάλους του Αιγέα, με τους οποίους ο Ανδρόγεως διατηρούσε φιλικές σχέσεις», προσθέτει η αρχαιολόγος Όλγα Κακαβογιάννη. Και ενώ η ανασκαφή του εντυπωσιακού τάφου, με διάδρομο 24μ. και θάλαμο 5,50Χ4,80μ., μέσα στον οποίο εντοπίστηκαν ανθρώπινα κρανία, δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί λόγω στατικών προβλημάτων του μνημείου, το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο αποφάσισε τελικά να «καταδικάσει» τον τάφο σε κατάχωση. Και να επιτρέψει την ανοικοδόμηση διώροφης οικοδομής επάνω του με τη μέθοδο της πασαλόπηξης, ώστε να μη θιγούν οι αρχαιότητες. Και όλα αυτά «για ένα μοναδικό μνημείο, αν σκεφτούμε ότι αγνοούμε τη θέση του πλέον σημαντικού μυκηναϊκού τάφου – εκείνου των Σπάτων – τα ευρήματα από τον οποίο βρίσκονται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο» καταλήγει ο κ. Κακαβογιάννης.