Ηταν απόγευμα όταν 2 αδελφάκια έπαιζαν μόνα στον προαύλιο χώρο του ναού. Τριγύρω δεν υπήρχε κανείς άλλος και ο ιερέας είχε ακολουθήσει τους υπόλοιπους άντρες του χωριού στο καφενείο. Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού τους άκουσαν τον ήχο του θυμιατού. Νομισαν ότι κάποιος ήταν μέσα στο εκκλησάκι και θυμιάτιζε. Παραξενευμένα, προχώρησαν προς την είσοδο του ναού ώστε να δουν ποιος μπορεί να ήταν. Όταν μπήκαν, αντίκρισαν μια ψηλή ανθρώπινη μορφή (και κατ' επέκταση αντρική) ρασοφορεμένη, να θυμιατίζει. Το περίεργο είναι ότι αυτή η μορφή, δεν περπατούσε στο έδαφος αλλά αιωρούνταν τουλάχιστον 15 πόντους ψηλά στον αέρα. Βρισκόταν μπροστά από την αριστερή (όπως κοιτάμε εμείς) είσοδο του ιερού και κατευθυνόταν προς την ωραία πύλη (κεντρική). Δεν είχε καμία επαφή με τα παιδιά, ούτε βλέμμα, ούτε κάποια «κουβέντα». Απλά θυμιάτιζε. Μόλις κατευθύνθηκε στην ωραία πύλη, δεν πέρασε δίπλα ή από κάτω από το πανί το οποίο υπήρχε σαν «πόρτα» αλλά μπήκε μέσα σε αυτό, δημιουργώντας εντονότατους κυματισμούς. Την στιγμή εκείνη λέγεται ότι μπήκε από την πόρτα του ναού ένα γεράκι το οποίο έκανε τρεις κύκλους μέσα στο ναό και έπειτα έφυγε. Μόλις αποχώρησε το γεράκι, σταμάτησαν και οι κυματισμοί. Καθ' όλη την διάρκεια, το αγοράκι το οποίο μπήκε πρώτο υποστήριζε ότι ήταν ακινητοποιημένο και όσο και αν ήθελε να τρέξει από τον φόβο του, δεν μπορούσε να κουνηθεί. Μόλις τελείωσε το περιστατικό, τρομαγμένα έτρεξαν προς το κοντινότερο σπίτι ώστε να πουν το τι είχε συμβεί. Εκεί βρήκαν μόνο κάποιες γυναίκες, οι οποίες παρόλο που τα άκουσαν, πήγανε στο καφενείο να το πουν στους άντρες. Μόλις μαθεύτηκε, όλοι ξεκίνησαν να μαλώνουν τα παιδιά λέγοντας ότι τους έλεγαν ψέματα και θα έχαναν τον χρόνο τους. Η επιμονή και τα κλάματα τους όμως, τους έπεισαν να πάνε. Ούτε μορφή είδανε, ούτε γεράκι. Ούτε θυμιατό, ούτε οσμή. Αυτό όμως που βρήκανε ήταν το πανί της μεγάλης πύλης γεμάτο σημάδια, από χέρια, πόδια, πλευρά. Παρατήρησαν, επίσης, δύο εικονίσματα πάνω σε αυτό: την Ανάσταση του Λαζάρου και την Παναγία. Υπήρχαν πολλοί που δεν πίστεψαν ότι ήταν θεϊκό έργο. Μάλωναν τα παιδιά με την δικαιολογία ότι το κάνανε αυτά και ότι ήταν μεγάλη ιεροσυλία. Έτσι κάλεσαν και ειδικούς υφασματοποιούς για να αφαιρέσουν τα σημάδια. Όλες οι προσπάθειες τους ήταν μάταιες. Το πόρισμά τους ήταν ένα. Τα σημάδια ήταν ένα με το πανί. Λες και δημιουργήθηκαν μαζί... πηγη www.explorers.gr