Παραθέτω ένα αληθινό συμβάν που έλαβε χώρα στο νομό μας (Ν. Φθ/δας) και στο "αερικό" χωριό του Κωσταλεξίου που είναι χτισμένο στους πρόποδες του όρους Οίτη, ακριβώς δίπλα από ένα άλλο "πολύπαθο" από "νταούτηδες" χωριό τις Κομποτάδες. Το επεισόδιο συνέβη σε δύο άτομα που ζουν ακόμη και είναι, αναμφιβόλως, φερέγγυοι προς εμέ και την υπόλοιπη μικρή μας κοινωνία. Βέβαια, ο καθένας έχει την δική του κρίση και μπορεί να απορρίψει ή να δεχτεί όσα γράφοντε εδώ μέσα. Οι δύο λοιπόν φίλοι ξεκίνησαν ένα βράδυ του περασμένου καλοκαιριού με τα δίτροχά τους για μια εξόρμηση, όπως οι ίδιοι την ονόμασαν, για να ανακουφιστούν από την πνιγηρή ατμόσφαιρα , λόγω του καύσωνα. Πλησιάζοντας στο χωριό Κωσταλέξι, ένιωσαν κάτι πολύ ζεστό, σχεδόν καυτό στην πλάτη τους. Δε δώσαν σημασία και συνέχισαν τη μικρή εκδρομή τους προς το χωριό. Στην είσοδο του χωριού, σημειωτέον, ότι ο δρόμος είναι αγροτικός και όχι δημόσιος, τα δίτροχά τους ακινητοποιήθηκαν χωρίς λόγο και δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα. Έτσι κατέβηκαν και μάλιστα αστειευόμενοι για την κατάσταση των μικρών τους οχημάτων. Ξαφνικά παρουσιάστηκε μπροστά τους ένα κοντό σχετικά, πλάσμα που είχε κεφάλι τράγου με μεγάλα κέρατα, το άλλο κορμί του και τα πόδια του ήταν ανθρώπου που κατέληγαν σε μεγάλα νύχια τράγου. Πριν καλά - καλά καταλάβουν τι γινόταν το πλάσμα πέταξε τα δίτροχα στο χωράφι που ήταν πλάι στο δρόμο. Οι δύο φίλοι άρχισαν να κάνουν το σταυρό τους και να ψιθυρίζουν το Πάτερ υμών. Το πλάσμα βρυχήθηκε, κάτι μουρμούρισε σε ακαταλαβίστικη γλώσσα και εξαφανίστηκε. Έκτοτε αυτός ο δρόμος από τους χωριανούς και γενικά τα γύρω χωριά αποφεύγεται και χαρακτηρίστηκε ως "νταουτομαχαλάς".