Αυτο που θα πω μου σηνεβη στ'αληθεια.Πριν απο περιπου 3 μηνες ηταν γυρω στις 2 το βραδυ και σκεφτηκα να ξαπλωσω στον καναπε του σπιτιου μου επειδη βαριομουν να στρωσω το κρεβατι.Ξαπλωσα και για 10 λεπτα ηταν ολα ησυχα,ξαφνικα πεταγομαι ορθια διοτι αισθανθηκα κατι να με ακουμπαει,κοιταζω γυρω μου και πιανω το ρολοι να δω την ωρα.Ηταν 3 και μιση.Ανεξηγητα προχωρησε η ωρα,τοσο γρηγορα.Εκεινη την στιγμη σηκωθηκα να παω να προσευχηθω σε μια εικονα της Αγιας Σοφιας (ετσι με λενε) που ηταν διπλα στον καναπε,κρεμασμενη στον τοιχο επειδη φοβηθηκα.Οταν αρχησα να λεω το Πατερ Ημων η εικονα κουνιοταν και επεσε απ'τον τοιχο.Τραβηχτηκα πισω αλλα κατι σαν αερας με εσπρωξε δυνατα ακομα πιο πισω και επεσα στον καναπε...σηκωθηκα,εβαλα αντισταση και πρωχωρησα μπροστα.Σηκωσα την εικονα και η μορφη της Αγιας Σοφιας ειχε εξαφανιστει και την θεση της την ειχε παρει κατι αλλο,κατι μαυρο.Η εικονα εσπασε μεσα στα χερια μου και χτυπησα,τοτε απομακρηνθηκα και πηγα να ξαπλωσω στο κρεβατι μου.Εκλεισα την πορτα πισω μου και αποκοιμηθηκα....Τον επομενο 1,5 μηνα εβλεπα τον ιδιο εφιαλτη.Ημουν λεει σε ενα δασος και ακολουθουσα κατι ουρλιαχτα,και οταν εφτανα σε μια μαυρη τρυπα ξεπηδουσε απο τα δεντρα η Αγια Σοφια και σε δευτερολεπτα αλλαζε μορφη,γινοταν ο διαβολος και μου ελεγε "Δεν στο ειπαν οι γονεις σου οτι δεν παιζουμε με την ζωή?"και τοτε μου εκοβε το κεφαλι.Οταν ξυπνουσα το πρωι ημουν παντα ιδρωμενη....Αυτο εζησα.Κατι ακομα,πολλα,πολλα,πολλα φιλια στον Κωστα απο τις Σερρες που τον γνωρισα απ'το διαδυκτιο με το ψευδονημο "yo". GothRomantik