Καλησπέρα κι από μένα, 1) Όταν ήμουν πολύ μικρή είχα ένα κόκκινο πλεκτό κασκώλ. Μέχρι εδώ καλά, αλλά πάντα είχα τη βεβαιότητα ότι το είχα πλέξει εγώ! Αυτή ήταν η πρώτη αίσθηση που είχα με κάτι το μεταφυσικό! Μεγαλώνοντας, ως κλειστός χαρακτήρας που ήμουν, δεν έκανα παρέα με πολλά παιδιά στο σχολείο (ήμουν λίγο απομονωμένη, μοναχική), αντίθετα κάποια παιδιά με πείραζαν και με ενοχλούσαν... Δεν με άγγιζε η όλη κατάσταση γιατί ένοιωθα ότι είχα κάποιο ανώτερο προορισμό... Έβλεπα και κάποια οράματα ως τα 13 σχετικά μ' αυτό. Τότε γνώρισα τον κ. Βουλούκο (Καθηγητής Παραψυχολογίας στο Ινστιτούτο Παραψυχολογίας Αθηνών - πέθανε το 2005) και του μίλησα για τα οράματά μου. Με ηρέμησε, μου μίλησε για την μετενσάρκωση - μετεμψύχωση και από τότε δεν εμφανίστηκαν πάλι! 2) Εκείνο το διάστημα είδα στο σινεμά το έργο "ΟΣΑ ΠΑΙΡΝΕΙ Ο ΑΝΕΜΟΣ". Ήταν συγκλονιστικό... Μου άρεσε πολύ, αλλά μια σκηνή με φόβισε πάρα πολύ... Ήταν η σκηνή της φωτιάς... Ο πρωταγωνιστής μπαίνει σε ένα φλεγόμενο σπίτι... Αισθάνθηκα ότι είχα ζήσει αυτή ακριβώς την εμπειρία, ίδια κι απαράλλαχτη!!! Εικοσιπέντε χρόνια αργότερα βρήκα (και αισθάνθηκα) ότι ενδεχομένως έζησα σε μια παρόμοια εποχή (με τα μακριά φορέματα), ήμουν παντρεμένη και μητέρα ενός μωρού. Έπιασε φωτιά το σπίτι και το μωρό κάηκε, ίσως και από δική μου υπαιτιότητα, αλλά ήταν πολύ οδυνηρό ότι εγώ σώθηκα και το μωρό όχι... 3) Το 1982 είχα πάει με τους γονείς μου διακοπές στο Καμάρι Κορινθίας και μέναμε στους πρόποδες του βουνού που βρισκόταν το Μοναστήρι της Παναγιάς Κορφιώτισσας. Κυριακή βράδυ ονειρεύομαι ότι έπιασε φωτιά το βουνό και θυμάμαι ότι ξύπνησα από την ταραχή μου, γιατί το είδα να καίγεται ολόκληρο! Δευτέρα βράδυ πήγα στο Ξυλόκαστρο σινεμά. Στη μέση του έργου διακόπηκε η προβολή γιατί είχε πιάσει φωτιά στο Καμάρι! Γύρισα στο Καμάρι και είδα την ίδια σκηνή που είχα δει στο όνειρό μου, το βουνό είχε τυλιχτεί στις φλόγες! Ήταν ένα προφητικό όνειρο, που είχε σχέση με τη φωτιά! Το αποκορύφωμα και πιο τραγικό απ' όλα ήταν όταν 13/11/2003 έχασα τον πατέρα μου από φωτιά στο σπίτι, στο Καμάρι Κορινθίας... Είναι λοιπόν στο κάρμα μου και δεν μπορούσα να ξεφύγω... Εκτός από όλα αυτά έχω και κάποια σύνδεση με την Αίγυπτο, έχω πάει μια φορά και θέλω να ξαναπάω, ιδιαίτερα με τις πυραμίδες...