Ένα βράδυ, καθώς επέστρεφα σπίτι από τη δουλειά, με προσπέρασε μια μάζα μαύρου χρώματος και ακαθόριστου σχήματος με μέγεθος μιας μπάλας μπάσκετ. Θυμάμαι πολύ καλά ότι δεν φυσούσε ώστε να είναι σακούλα που την παρέσυρε ο αέρας και «αυτό» δεν φτερούγιζε δεν ήταν δηλαδή νυχτερίδα η πουλί. Μάλιστα μόλις πέρασε ανάμεσα από ένα τοίχο και μια κολώνα φωτισμού απλά εξαφανίστηκε, έσβησε. Από τότε όποτε περνώ από εκεί σταυροκοπιέμαι.