Φαντάσματα στη Μεσαιωνική Πόλη
Ημερομηνία: 03/09/2009
Καταχωριτής: Aragorn
Πηγή: Περιοδικό mystery, τεύχος Νο. 45, άρθρο της Πέγκυ Ντόκου με τίτλο «Παράξενες εμπειρίες, στοιχειώματα & UFOs στη Ρόδο», σελ. Νο 55
Είναι αλήθεια ότι η μεσαιωνική πόλη της Ρόδου ασκεί μια ιδιαίτερη επιρροή σε όλους τους κατοίκους αυτού του νησιού. Πρόκειται αναμφισβήτητα για ένα μνημείο, μια πόλη-μουσείο, που έχει ανακηρυχθεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς.
Η παλιά πόλη της Ρόδου είναι η δεύτερη μετά τη Μάλτα σε αισθητική ομορφιά αλλά - ίσως – η μοναδική μεσαιωνική πόλη που κατοικείται.
Μήπως στα τεράστια τείχη της, στους δαιδαλώδεις δρόμους, στα δρομάκια και στα σοκάκια της (που αν δεν τα ξέρεις καλά χάνεσαι πολύ εύκολα) κρύβονται μυστικά;
Μια γυναίκα, ηλικίας σήμερα 65 ετών, διηγήθηκε την παρακάτω ιστορία, όπως την είχε ζήσει η μητέρα της.
«Ζούσαμε στην παλιά πόλη όπου και γεννηθήκαμε (πρόκειται για μια οικογένεια έξι ατόμων που ζούσε σε ένα σπίτι της μεσαιωνικής πόλης πριν το 1940 και έμεινε εκεί μέχρι και το 1965 περίπου.) Ήμασταν τέσσερα αδέρφια και το πατρικό της μητέρας μου ήταν παλιά σαράι. Οι χώροι του σπιτιού αυτού ήταν τεράστιοι. Υπήρχαν δωμάτια που χρησίμευαν επί Τουρκοκρατίας για φιλοξενία γυναικών (χαρέμια), χαμάμ και πολλά μεγάλα δωμάτια για διάφορες χρήσεις. Οι τότε ιδιοκτήτες ήταν αγάδες.
Με την πάροδο των χρόνων, το πήραν οι Έλληνες. Αν και οι γονείς μου το αγαπούσαν αυτό το σπίτι, η μητέρα μου είχε ένα πρόβλημα. Κάθε μέρα, κατά το απόγευμα που έβγαινε στην αυλή έβλεπε έναν Τούρκο αγά να κάθεται κάτω από μία μουσμουλιά και να κοιτάζει το ναργιλέ του. Τότε τον έβλεπαν κι άλλοι.
Κάθε μέρα, μια συγκεκριμένη ώρα, τον έβλεπε ολοζώντανο μπροστά της, με την πλούσια φορεσιά του και το ναργιλέ του. Δεν της συνέβη κάτι κακό, δεν προσπάθησε να της μιλήσει ή κάτι ανάλογο. Απλά τον έβλεπε να κάθεται και να την κοιτάει. Εντούτοις αποφάσισε να μετακομίσει σε άλλο σπίτι γιατί φοβόταν.
Αυτήν την ιστορία μας την διηγούνταν από μικρά και την θυμάμαι σαν να την άκουσα χθες. Μέχρι σήμερα όλοι μας πιστεύουμε ότι έβλεπε το φάντασμα ενός παλιού ιδιοκτήτη του σπιτιού που για κάποιους λόγους δεν ήθελε να το εγκαταλείψει…»
Έως τις μέρες μας το συγκεκριμένο σπίτι παραμένει κλειστό και εγκαταλελειμμένο για άγνωστους λόγους, ενώ δεν υπάρχουν νεώτεροι ιδιοκτήτες. Για όσους ενδιαφέρονται βρίσκεται παραλλήλως της οδού Σωκράτους.
6 Σχόλια:
Και εγω εχω να σας πω μια τετια ιστορια.Οταν ο παπους μου ηταν εφιβος ειχε παει με την μαμα του σε ενα εκκλησακι δεν θυμαμαι σε ποιο μου ειχε πει.Με το που εφτασε στο εκκλησακι ειδε εναν ψηλο ανδρα αλλα δεν μπορουσε να διακρινει το προσωπο του.Οσο ποιο πολη πλισιαζε ο παπους μου τοσο ποιο πολη απομακρινοταναυτοσ ο ανδρας.Ο παπους μου ετσι αποφασησε ποια να το πει στη μαμα του.Η μαμα του τον εβλεπε αυτον τον ανδρα αλλα δεν της ηταν γνωστος γιατι δεν μπορουσε να δει το προσωπο του.Ετσι παπους μου αποφασησε να τρεξει και να τον ρωτησει αν ειναι απο το χωριο.Ομως αυτος ο ανδρας εκανε ενα σαλτο και εφτασε 5 μετρα πιο μακρια απο το εκκλησακι.Ετσι ο παπους καταλαβε οτι αυτο ηταν κατι το παραφησικο
oraiaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa
Ψάξε τις αναφορές εδώ :
http://www.paranormap.net/articles/50/54163
μήπως βρεις κάτι που να σου κάνει
pedia sas parakalw exw analavei mia ergasia sto sxwleio gia tous thrilous ths palias polhs mporeite na me voh8isete
euxaristw
Kali fasi
Κάτι παρόμοιο άκουσα και εγώ από μια γειτόνισα. Ο άντρας της δούλευε στην ΚΑΙΡ και σηκωνόταν πάντα ξημερώματα. Όταν εκείνος έφευγε για την δουλειά, εκείνη συνέχιζε να μένει στο κρεβάτι για λίγο. Αλλά δεν μπορούσε να κοιμηθεί γιατί άκουγε κάποιον να τσαπίζει έξω στην αυλή της. Τις πρώτες φορές, έβγαινε έξω να δει, αλλά δεν έβλεπε τίποτα και κανέναν. Έως ότου μια μέρα, είδε ένα ανθρωπάκι ντυμένο χότζα να τσαπίζει στην αυλή. Δεν πρόλαβε να φωνάξει και το ανθρωπάκι με ένα σάλτο, χάθηκε. Το είπε στον άντρα της, εκείνος δεν την πίστεψε. Όμως μετά από πολλές πιέσεις, μετακόμισαν. Οι νέοι ένοικοι, ήταν ο αδελφός της με την γυναίκα του. Ρώτησε την νύφη της αν και εκείνη είχε την ίδια εμπειρία, αλλά εκείνη της είπε ότι δεν άκουγε τίποτα. Μια μέρα από καθαρή περιέργεια, κοιμήθηκαν στο παλιό σπίτι μαζί. Και πάλι άκουγε το τσάπισμα. Ξυπνά την νύφη της και την ρωτά αν και εκείνη το ακούει. Αλλά το τσάπισμα το άκουγε μόνο εκείνη.