Στις 3.50 μ.μ. στις 4/2/1982 στο λιμεναρχείο Ηρακλείου της Κρήτης φτάνει SOS από το πλοίο Αναμπέλλα το οποίο υποτίθεται ότι βρίσκεται πίσω από τη νήσο Ντία. «Βυθιζόμαστε και εγκαταλείπουμε το σκάφος» είναι το μήνυμα που μεταδίδεται από το πλοίο. Οι εκτεταμένες έρευνες απέβησαν άκαρπες. Πάντως η περίπτωση αυτή είναι αρκετά περίεργη αφού 6 ώρες μετά το πρώτο σήμα η Αμερικανική Βάση του Ελληνικού ειδοποιεί το υπουργείο Ναυτιλίας ότι έχει λάβει ένα ακόμη SOS από το Αναμπέλλα σύμφωνα με το οποίο το σκάφος κινδυνεύει αλλά… αλλού – συγκεκριμένα δυτικά της Καλύμνου. Το πρώτο σήμα είχε αναφέρει (λανθασμένα) ως διεθνές διακριτικό σήμα του πλοίου το SD 3789 το οποίο διαπιστώθηκε αργότερα ότι ανήκε στο φορτηγό Τερέζα που βρισκόταν σώο και αβλαβές στο Πειραιά! Όταν οι Αμερικάνοι ερωτώνται πως έλαβαν την πληροφορία για το δεύτερο SOS (που σημειωτέον έδινε το σωστό διακριτικό σήμα), απαντούν ότι την είχαν λάβει από την Αμερικανική Βάση της… Δυτικής Γερμανίας! Με άλλα λόγια το SOS που δεν ακούστηκε πουθενά στον Ελλαδικό χώρο είχε καταφέρει να φτάσει και να ακουστεί στη Δυτική Γερμανία. Τελικά αποδεικνύεται ότι τα δύο (πραγματικά) πλοία που φέρνουν το όνομα Αναμπέλλα είναι μια χαρά και δεν κινδυνεύουν. Οι υπηρεσίες της Λιμενικής Αστυνομίας αποφαίνονται ότι τα σήματα κινδύνου «οφείλονται σε άγνωστους φαρσέρ που ενδεχομένως βρίσκονται ακόμη και στο χώρο σκοτεινών δυνάμεων και θέλουν να δημιουργούν προβλήματα…», μια βολική εξήγηση που γίνεται πάντα δεκτή χωρίς πολλά-πολλά.