Βρίσκεται στο Βόρειο μέρος του Κέρκη, μέσα στην ερημική κατάφυτη από πεύκα και πλατάνια χαράδρα του Κακοπέρατου που καταλήγει στο Σεϊτάνι. Σε υψόμετρο 580 μ. υπάρχει η ομώνυμη σπηλιά που έχει μήκος 35 μ. και ύψος 4 μ. και είναι γεμάτη σταλακτίτες και σταλαγμίτες. Στο εσωτερικό της είναι χτισμένο από την εποχή της ακμής του ασκητισμού, το εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής, ενώ στο βάθος της, σε μια δεξαμενή, συγκεντρώνεται το Αγίασμα, από τα σταλάγματα της οροφής. Για να φτάσει κανείς ως το σπήλαιο, πρέπει να βαδίσει γύρω στα 400 μ. σε στενό μονοπάτι, σκαμμένο στην πέτρα, στο χείλος ενός γκρεμού. Τα τελευταία χρόνια, η προσπέλαση έχει γίνει ασφαλής, επειδή σε όλο το μήκος του μονοπατιού, έχει τοποθετηθεί κιγκλίδωμα. Οι θρύλοι και οι μαρτυρίες που σώζονται ως τις μέρες μας, διηγούνται γοητευτικές ιστορίες σχετικά με την ύπαρξη και την έντονη παρουσία των ασκητών σ αυτόν τον τόπο.