Τοποθεσία : Θεσσαλονίκη, Ημερομηνία : 19/2/2009, Ώρα : 20:00, Αριθμός μαρτύρων : 1, Αριθμός αντικειμένων : 1, Σχήμα αντικειμένου : Ελαφρώς ελλειπτικός δίσκος, Κατάσταση καιρού : Μέτριος με λίγα σύννεφα. Περιγραφή : Γράφω αυτή την αναφορά εκ μέρους της φίλης μου, Στέλλας, που είναι και η πραγματική μάρτυρας. Είναι μία νοητικά φυσιολογική 28χρονη γυναίκα, ποτέ δεν πήρε ναρκωτικά ή κάποια άλλη παρόμοια ουσία και πίνει περιστασιακά και όχι πολύ. Δεν έχει ιστορικό παραισθήσεων ή άλλα νοητικά προβλήματα. Ποτέ μας δεν ενδιαφερθήκαμε για το φαινόμενο των UFO πριν από αυτό το περιστατικό. Εγώ, προσωπικά είναι πολύ σκεπτικιστής και αναλυτικό άτομο. Επίσης τυγχάνει να είμαι ιδιαίτερα αναμεμιγμένος στην αεροπορική και στρατιωτική τεχνολογία λόγω χόμπι και το συγκεκριμένο περιστατικό δεν μπορεί να εξηγηθεί με κανένα γνωστό αεροπλάνο επανδρωμένο ή μη σύμφωνα με αυτά που γνωρίζω. Η κοπέλα βρισκόταν στο ταξί και επέστρεφε στο σπίτι της από τη δουλειά. Ήταν 8 το βράδυ. Ο δρόμος είναι μονής κατευθύνσεως κοντά στη θάλασσα. 8 η ώρα Φεβρουάριο μήνα είναι βράδυ. Υπήρχε πολύ λίγη κίνηση στο δρόμο λόγω του ότι άλλοι κύριοι δρόμοι που οδηγούσαν σε αυτόν ήταν κλειστοί λόγω κάποιας καρναβαλικής φιέστας ή κάτι παρόμοιο. Τα αυτοκίνητα λοιπόν ήταν λίγα. Από απόσταση, η Στέλλα είδε κάποια φώτα πάνω από το δρόμο τα οποία νόμιζε πως ήταν φώτα αεροπλάνου το οποίο πήγαινε να προσγειωθεί στο αεροδρόμιο Μακεδονία της Θεσσαλονίκης. Αυτό είναι κάτι το συνηθισμένο καθώς η πορεία προσγείωσης των αεροπλάνων συμπίπτει σχεδόν με τον συγκεκριμένο δρόμο. Αυτό που τράβηξε όμως την προσοχή της ήταν πως τα φώτα δεν κατευθύνονταν προς το αεροδρόμιο αλλά έμεναν ακίνητα καθώς το ταξί πλησίαζε. Επίσης έμοιαζαν με τρία λευκοκίτρινα φώτα τα οποία έκαναν κύκλους. Τότε σκέφτηκε πως μπορεί να ήταν κάποιο ελικόπτερο. Η θέαση γινόταν όλο και πιο παράξενη καθώς το ταξί πλησίαζε. Όταν έφτασαν αρκετά κοντά ήταν τόσο παράξενη που δεν μπόρεσε να αντισταθεί στη περιέργειά της. Κάποια στιγμή ζήτησε από τον οδηγό ανοίξει το παράθυρό της ώστε να έχει καλύτερη θέα. Δεν του είπε όμως τίποτα (από ντροπή γιατί δεν ήταν σίγουρη για το τι έβλεπε, απλά ήταν περίεργη και επειδή ο οδηγός δεν φαινόταν από αυτούς με τους οποίους μπορείς να συνεργαστείς, και καθώς περνούσαν βρήκε μία δικαιολογία πως ε΄κανε πολύ ζέστη στο ταξί και ήθελε λίγο αέρα.) Και ήταν τότε που ελαφρώς έβγαλε το κεφάλι της έξω από το παράθυρο και κοίταξε ψηλά. Τα φώτα ήταν ακριβώς από πάνω και είδε το κάτω μέρος του πράγματος… ένας κατά κάποιο τρόπο ελλειπτικός δίσκος ο οποίος μοιάζει με τα σχέδια που έκανε η Στέλλα και τα οποία σας στέλνω. (Σημ. Aragorn : Στην πηγή δεν υπήρχαν σχέδια). Το αντικείμενο είχε το μέγεθος δύο ή τριών μέτριων ελικοπτέρων, είχε χρώμα μεταλλικό σκούρο γκρι ματ και πετούσε λίγο ψηλότερα από τα κτίρια που βρίσκονται κοντά στο ξενοδοχείο «Μακεδονία Παλλάς» και τα τρία λευκοκίτρινα φώτα στριφογύριζαν γύρω από το αντικείμενο. Δεν υπήρχε κανένας ήχος. Ένα μικρό κόκκινο φως δεξιά από το κέντρο ήταν η τελευταία λεπτομέρεια που είδε πριν πει στον ταξιτζή να την αφήσει εκεί. Ήταν τόσο σοκαρισμένη που ζήτησε από τον οδηγό να την κατεβάσει εκεί αμέσως. Μέχρι το ταξί να πάει στην άκρη, να πληρώσει η Στέλλα και να βγει έξω, το πράγμα είχε εξαφανιστεί. Η Στέλλα έμεινε εκεί για ένα τέταρτο περίπου αλλά δεν είδε κανένα ίχνος του. Κανένας πεζός δεν πέρασε και από τα λίγα διερχόμενα αμάξια κανένας δεν έμοιαζε να έχει αντιληφθεί κάτι. Πήγε αμέσως στο σπίτι με τα πόδια και ζωγράφισε το αντικείμενο καθώς οι λεπτομέρειες ήταν ακόμα καθαρές στο μυαλό της…