Λέει η Βραχηνή παράδοση ότι το χωριό το χτύπησε πανούκλα και πέθαιναν 3 και 4 την ημέρα άνθρωποι. Την καμπάνα δεν την βαρούσαν. Ποιος και για ποιον να την πρωτοσημάνει; Με τα κειμήλια, εικόνες, ευαγγέλια και τα σίγκνα στο χέρι όσοι μπορούσαν και περπατούσαν έκαναν λιτανεία γύρω το χωριό και κατέληξαν στο Χοροστάσιο. Σαν τελείωσε η λιτανεία ένα «μπουμ», σαν κανονιά, ακούστηκε στην κορυφή του χωριού, κατά την Κούρα. Η «ξορκισμένη» έσκασε. Στο Χοροστάσιο είχαν σφάξει και μαγειρέψει «μαύρο τρίχρονο» δαμάλι. Έφαγαν όλοι. Κι από τότε το θανατικό σταμάτησε. Μερικοί είχαν δει και την καταραμένη αρρώστια. Ήταν μια μεγάλη μαύρη γάτα με κατακόκκινα μάτια , σαν φωτιά, που γύριζε μέσα στο χωριό. Ύστερα δεν ξαναφάνηκε.